Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 4 głosach.
The Pathway of Non-Duality: Advaitavada
Niedualizm, dualizm, monizm, rzeczywiste i nierzeczywiste, Parmenides i jego wizja, Advaita Vedanta, metafizyczne Urzeczywistnienie: to tylko niektóre z tematów poruszanych przez Rafaela w serii pism ujętych w formie pytań i odpowiedzi i zebranych razem w tym tomie. Stanowi on ważny sposób podejścia do najważniejszych kwestii kiedykolwiek omawianych przez filozofów i poszukiwaczy prawdy: bytu i niebytu, Jednego i wielu, Absolutu i tego, co względne.
Ta Ścieżka Nie-Dwoistości (Advaitavada) dostarcza odpowiedzi na pozornie racjonalne wątpliwości i sprzeczności wyrażane zarówno w sferze filozofii, jak i w sferze nauki, która koncentruje się obecnie na odkryciu stałej lub prawa, które posłuży jako podstawa dla każdej gałęzi wiedzy naukowej.
Uświadomiwszy sobie Jedność Tradycji, która rozważa Całość (jak powiedziałby Platon), Raphael wyraża się za pomocą metodologii konceptualnej dobrze dostosowanej do wrażliwości współczesnego umysłu. Umożliwia swoim czytelnikom pogłębienie zrozumienia, zarówno na poziomie świadomym, jak i konceptualnym, tego, co można określić jako najtrudniejsze wizje metafizyczne. Przemierzając „Ścieżkę bez wsparcia i związku” (Asparsavada), autor wydobywa na światło dzienne fundamentalne realia najbardziej śmiałych ścieżek urzeczywistnienia, jakie kiedykolwiek zostały zaproponowane przez największych myślicieli i filozofów zarówno Wschodu, jak i Zachodu.
„Ścieżka niegeneracji” (Ajativada), jak wyjaśnia Gauḍapada, wyjaśnia, że Najwyższa Istota jest czystą aktualnością, która wyklucza wszelką wielość, wszelką dwoistość i wszelką ontologiczną jedność, a także wszelkie przejście od potencjalności do aktualności. W tekście pogląd ten jest porównywany do poglądu Parmenidesa, dla którego Byt jest i nie staje się: jest jednością i aktualnością, wiecznie i nie podlega narodzinom (ajati) ani śmierci.
Advaita Vedanta (Nie-dualność), przedstawiona przez Śankarę, przewiduje Jedność poza sferą matematyki, „Nie-dwa”, które nie rośnie i jest bez związku (asparsa). Ta metafizyczna, niedualna Jedność może być porównana do Jednego Dobra lub Najwyższego Dobra Platona i do Jednego Plotyna.
Tekst zawiera odniesienia zarówno do Upaniṣad, jak i do najbardziej pouczających fragmentów tych filozofów, którzy mają najbliższe powiązania z inicjacyjną Tradycją Świętych Misteriów w starożytnej Grecji.
Od Orfeusza do Pitagorasa, od Platona do Plotyna, wizja metafizycznej jedności zawsze była rozważana i przekazywana. Ponieważ nauki te angażują samą świadomość naszej istoty, możemy mówić o zachodniej metafizyce urzeczywistnienia, a w tym tomie Raphael podkreśla i ożywia tę zawsze obecną Philosophia Perennis i zachęca nas do jej faktycznego urzeczywistnienia.
