Rosyjskie/radzieckie pociski balistyczne wystrzeliwane z okrętów podwodnych: Odstraszanie nuklearne/uderzenie kontrujące

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 12 głosach.

Oryginalny tytuł:

Russian/Soviet Submarine Launched Ballistic Missiles: Nuclear Deterrence/Counter Force Strike

Zawartość książki:

W 2017 roku morski element triady odstraszania nuklearnego Federacji Rosyjskiej był znacznie zaawansowany w swojej modernizacji wraz z wprowadzeniem okrętów podwodnych projektu 955 Borey, uzbrojonych w pociski balistyczne RMS-56 Buława wystrzeliwane z okrętów podwodnych. Projekt 955/Buława został wprowadzony w miejsce okrętów podwodnych projektu 677BDR uzbrojonych w pociski balistyczne R-29RKU-1/2 oraz okrętów podwodnych projektu 667BDRM uzbrojonych w pociski balistyczne R-29RMU1/2/2.

1. Okręty projektu 677BDR znajdowały się na skraju wycofania, podczas gdy okręty projektu 667BDRM miały służyć, w zmniejszonej liczbie, przez całą trzecią dekadę dwudziestego pierwszego wieku i być może dłużej, z górną datą zakończenia służby w 2030 roku. Jedyny operacyjny krążownik projektu 941U Akula Heavy Ballistic Missile (Submarine) pozostał w służbie w roli operacyjnej / próbnej, bez daty wycofania ze służby ogłoszonej przez Ministerstwo Obrony Federacji Rosyjskiej.

Federacja Rosyjska była głównym państwem sukcesyjnym po rozpadzie Związku Radzieckiego w grudniu 1991 roku.

To ostatnie państwo wprowadziło do służby w 1959 r. pierwszą na świecie podwodną rakietę balistyczną i podwodną platformę rakietową, zasiewając ziarno dla czterech kolejnych generacji rakietowych okrętów podwodnych w służbie radzieckiej i późniejszej Federacji Rosyjskiej.

Jednak dopiero po wprowadzeniu projektu 667A, uzbrojonego od 1968 r. w pociski balistyczne R-27, takie platformy podwodne zaczęto nazywać strategicznymi nosicielami pocisków rakietowych. Projekt 667A był wzorem dla czterech kolejnych projektów strategicznych lotniskowców rakietowych - projektu 667B/BD/BDR/BDRM uzbrojonych w coraz bardziej wydajne międzykontynentalne pociski balistyczne serii R-29/R/RK/RM.

Od 1983 r. systemy te zostały uzupełnione o krążowniki projektu 941/U uzbrojone w R-39/U - największą i najpotężniejszą rakietę balistyczną, jaka kiedykolwiek została umieszczona na platformie startowej okrętu podwodnego. Niniejszy tom ma na celu udokumentowanie czterech generacji radzieckich, a następnie rosyjskich podwodnych pocisków balistycznych wystrzeliwanych na czterech generacjach okrętów podwodnych z konwencjonalnymi i jądrowymi pociskami balistycznymi, które służyły radzieckiej i rosyjskiej flocie północnej i pacyficznej od 1959 roku.

Wszystkie informacje techniczne i historyczne zostały dostarczone przez odpowiednie biura projektowe, producentów i Ministerstwo Obrony Federacji Rosyjskiej z dodatkowym wkładem zachodnich agencji wywiadowczych.