Rosyjska muzyka i nacjonalizm: Od Glinki do Stalina

Opinie czytelników

Książka oferuje dogłębnie analityczną, ale fascynującą eksplorację muzyki rosyjskiej, omawiając jej kontekst historyczny i kwestionując z góry przyjęte wyobrażenia o rosyjskim nacjonalizmie w muzyce. Chociaż jest to pouczające i dobrze zbadane, może nie być łatwo dostępne dla zwykłych czytelników, szczególnie tych bez wykształcenia muzycznego.

Wszechstronna i dobrze zbadana analiza rosyjskiej muzyki i jej historii. Zapewnia cenny wgląd w związek między rosyjską muzyką a nacjonalizmem, obalając powszechne mity i oferując świeże spojrzenie na mniej znanych kompozytorów. Wciągająca i pouczająca pozycja dla osób zainteresowanych rosyjską muzyką i jej kontekstem.

Może być trudna w odbiorze dla osób bez wykształcenia muzycznego; brak słownika terminów muzycznych. Analiza poststalinowskiej muzyki rosyjskiej jest pobieżna, a znani kompozytorzy, tacy jak Czajkowski i Rachmaninow, otrzymują minimalną uwagę. Niektóre aspekty techniczne mogą stanowić wyzwanie dla zwykłych czytelników.

(na podstawie 4 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Russian Music and Nationalism: From Glinka to Stalin

Zawartość książki:

Podważając to, co jest powszechnie uważane za wyróżniającą cechę rosyjskiej muzyki - jej niewysłowioną „rosyjskość” - Marina Frolova-Walker analizuje historię rosyjskiej muzyki od premiery opery Glinki „Życie za cara” w 1836 roku do śmierci Stalina w 1953 roku, w latach, w których muzyczny nacjonalizm był wspierany i popierany przez państwo rosyjskie i jego sowieckiego następcę.

Autorka identyfikuje dwa główne mity, które zdominowały rosyjską kulturę w tym okresie - że sztuka ujawniła rosyjską duszę i że ta nacjonalistyczna tradycja artystyczna została założona przez Glinkę i Puszkina. Pokazuje, jak nacjonalistyczne idee były bez końca przetwarzane i rozwijane w pismach kompozytorów, krytyków i historyków muzyki, nawet jeśli dowody na ich poparcie były skąpe lub nie istniały.

Na tym tle autorka oferuje krytyczny opis tego, w jaki sposób imperatywy myśli nacjonalistycznej pobudzały indywidualną inwencję, popychały kompozytorów do angażowania się w tradycje muzyki ludowej, popularnej i kościelnej oraz powodowały, że odrzucali pewne zachodnie paradygmaty. W ten sposób przedstawia nowe spojrzenie na genialną kreatywność, innowacyjność i ostateczną stagnację, które można znaleźć w tradycji rosyjskiej muzyki nacjonalistycznej.