Rok śmierci Ricardo Reisa

Opinie czytelników

Rok śmierci Ricardo Reisa autorstwa José Saramago eksploruje życie tytułowego bohatera, poety i lekarza, który powraca do Portugalii w czasach faszyzmu. Poruszając się po relacjach ze zmarłym poetą, pokojówką i młodą kobietą, zastanawia się nad tematami bierności, tożsamości i ucisku społecznego. Powieść łączy filozoficzną głębię z unikalnym stylem pisania Saramago, charakteryzującym się brakiem interpunkcji i powolnym tempem, które niektórzy czytelnicy uważają za piękne, podczas gdy inni uważają je za nużące.

⬤ Głębokie filozoficzne refleksje na temat ludzkiej kondycji i kwestii społecznych.
⬤ Znakomity rozwój postaci, w szczególności Ricardo Reisa i jego relacji.
⬤ Piękny portret Lizbony w latach 30. z elementami realizmu magicznego.
⬤ Znakomity styl pisania i tłumaczenie, pokazujące literackie umiejętności Saramago.
⬤ Wciągający wgląd w spuściznę Fernando Pessoi.

⬤ Powolne tempo i długie fragmenty mogą zniechęcić niektórych czytelników.
⬤ Brak tradycyjnej interpunkcji może utrudniać czytanie i śledzenie.
⬤ Elementy fabuły mogą wydawać się zagmatwane lub mylące, szczególnie dla osób niezaznajomionych z historią Portugalii lub twórczością Pessoa.
⬤ Nadrzędna ponurość i tematy rozpaczy mogą być dla niektórych odpychające.

(na podstawie 58 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Year of the Death of Ricardo Reis

Zawartość książki:

Zagrożenia na świecie są uniwersalne jak słońce, ale Ricardo Reis ukrywa się we własnym cieniu.

Po szesnastu latach praktyki lekarskiej w Brazylii, Ricardo Reis powraca do Lizbony i przemierza zalane deszczem ulice. Tęskni za nieosiągalną arystokratyczną Marcendą, ale to Lydia, hotelowa pokojówka, ścieli mu łóżko.

Jego stary przyjaciel, poeta Fernando Pessoa, wraca do niego, wciąż w garniturze, w którym został pochowany sześć tygodni wcześniej. Jest rok 1936, chmury faszyzmu zbierają się złowieszczo nad nimi, więc rozmawiają; wspaniały, wędrowny dyskurs o sztuce, prawdzie, poezji, filozofii, przeznaczeniu i miłości.