Ocena:
„Historia oblężenia Lizbony” José Saramago to prowokująca do myślenia powieść, która przeplata fikcję historyczną ze współczesną historią miłosną. Narracja podąża za Raimundo Silvą, korektorem, który zmienia historyczny tekst za pomocą prostego „nie”, co prowadzi do nieprzewidzianych konsekwencji. Krytycy chwalą unikalny styl pisania Saramago, który wykorzystuje długie, płynne zdania i minimalną interpunkcję, tworząc wymagające, ale satysfakcjonujące doświadczenie czytelnicze. Książka porusza tematy historii, miłości i plastyczności prawdy, prowokując do głębokiej kontemplacji nad naturą narracji i historiografii.
Zalety:⬤ Głębokie filozoficzne spojrzenie na historię i naturę prawdy.
⬤ Wciągająca historia miłosna, która rozwija się równolegle z narracją historyczną.
⬤ Charakterystyczny i liryczny styl prozy Saramago, który niektórzy czytelnicy uważają za piękny i prowokujący do myślenia.
⬤ Przeplatanie się przeszłości i teraźniejszości w płynnej narracji.
⬤ Humor i dowcip, które równoważą ważkie tematy.
⬤ Bogaty rozwój postaci i emocjonalna głębia.
⬤ Złożona struktura książki i długie zdania mogą być trudne do zrozumienia dla niektórych czytelników.
⬤ Niektórzy czytelnicy uważają, że stylistyczne wybory Saramago, takie jak brak interpunkcji, są frustrujące.
⬤ Fragmenty narracji historycznej wydają się chaotyczne lub mniej wciągające w porównaniu ze współczesną fabułą.
⬤ To może nie być najlepszy punkt startowy dla czytelników, którzy dopiero zaczynają przygodę z Saramago, ponieważ jego styl jest trudny do przyswojenia.
(na podstawie 43 opinii czytelników)
History of the Siege of Lisbon
Co się dzieje, gdy fakty historyczne zostają zastąpione tajemnicami miłości?
Kiedy Raimundo Silva, skromny korektor w lizbońskim wydawnictwie, wstawia przeczenie do zdania tekstu historycznego, zmienia cały przebieg oblężenia Lizbony w 1147 roku. Obawiając się potępienia, spotyka się z podziwem: Dr Maria Sara, jego zmysłowa nowa redaktorka, zachęca go do napisania własnej alternatywnej historii.
W miarę jak Silva wykorzystuje całą swoją wyobraźnię, odkrywa - ku swojej nerwowej radości - że jeśli fakty z przeszłości można przepisać jako romans, to tak samo można opisać szczegóły jego własnej zakurzonej kawalerskiej teraźniejszości.
