Opinie czytelników
Podsumowanie:Recenzje książki „Reynard the Fox” zawierają zarówno słowa uznania, jak i krytyki. Wielu czytelników uważa historie za wciągające i skłaniające do refleksji, chwaląc postać Reynarda i historyczne znaczenie opowieści. Istnieją jednak obawy dotyczące jakości tłumaczenia, a niektórzy czytelnicy uważają, że treść jest zbyt graficzna dla młodszych odbiorców.
Zalety:⬤ Wciągająca i zabawna opowieść, która służy jako satyra na ludzkie wady charakteru.
⬤ Mocny portret postaci Reynarda jako przebiegłego i złożonego antybohatera.
⬤ Zachowuje znaczenie historyczne dzięki wglądowi w średniowieczne życie i kwestie.
⬤ Nowoczesne tłumaczenie sprawia, że tekst jest bardziej przystępny dla współczesnych czytelników.
⬤ Kilku czytelników poleca ją zarówno dorosłym, jak i starszym dzieciom ze względu na cenne lekcje.
Wady:⬤ Jakość tłumaczenia została skrytykowana za brak humoru i bystrości oryginalnego tekstu, opisanego jako rozwlekły i tracący swój poetycki charakter.
⬤ Niektórzy uważają, że treść jest zbyt krwawa lub nieodpowiednia dla dzieci, pomimo różnych opinii na ten temat.
⬤ Niektóre recenzje wyrażają rozczarowanie wysoką ceną książki, biorąc pod uwagę łatwość czytania.
(na podstawie 14 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Reynard the Fox: A New Translation
Zawartość książki:
Co mają ze sobą wspólnego słaby król lew, pogrążony w smutku kogut, tępy niedźwiedź i jeden naprawdę wściekły wilk? Odpowiedź brzmi: wszystkich ich dopadł pewien przebiegły lis o imieniu Reynard. Pochodzący z Europy w XII wieku Reynard the Fox - klasyczna opowieść o podstępnym i radośnie amoralnym lisie i jego licznych ofiarach w królestwie zwierząt - wyprzedził zarówno Texa Avery'ego, jak i Księcia, pokazując, że lepiej być sprytnym niż cnotliwym. Jednak tam, gdzie Książę uczył królów, jak manipulować swoimi poddanymi, Lis Reynard pokazywał, jak w świecie bezwzględnej konkurencji sprytni poddani mogą przechytrzyć zarówno swoich władców, jak i wrogów.
Na tych bujnych stronach Reynard kłamie, oszukuje lub zjada każdego i wszystko, co napotka na swojej drodze, oszukując między innymi kota Tyberta, niedźwiedzia Bruina i barana Bellina. Rabunkowa natura Reynarda i ciągłe "kradzieże i wędrówki" ostatecznie doprowadzają go do konfliktu z dworem mało spostrzegawczego lwa Noble'a i brutalnego wilka Isengrima, stawiając sprytny podstęp przeciwko brutalnej sile. W przeciwieństwie do bajek o zwierzętach Ezopa, które wykorzystują małe narracje do nauczania moralności uczniów, Lis Reynard wykorzystuje mroczne i skandaliczne poczucie humoru, aby przebić obłudne autorytety "cywilizowanego" porządku, gdy retorycznie błyskotliwy lis przechytrza wszystkich przybyszów, manipulując ich bezdenną chciwością.
Jak zauważa we wstępie James Simpson, jeden z czołowych badaczy literatury średniowiecznej na świecie, dzięki tłumaczeniom na wszystkie główne języki europejskie i dwudziestu trzem oddzielnym wydaniom w latach 1481-1700 w samej Anglii, opowieści o Reynardzie były wszechobecne. Jednak pomimo ogromnej popularności w tamtym czasie, ta nadpobudliwa przypowieść w dużej mierze zniknęła. Teraz, po raz pierwszy od ponad wieku, XV-wieczna wersja Lisa Reynarda pojawia się ponownie w tym porywającym tłumaczeniu.
Czytelnicy zarówno młodzi, jak i starsi będą zachwyceni wyczynami Reynarda, który doskonale radzi sobie z zszywaniem próżnych, pompatycznych i nieuczciwych i unika kary bez względu na to, jak ciasna jest pętla. Podkreślone nowymi ilustracjami Edith E. Newman, tłumaczenie Simpsona późnego średnioangielskiego wydania Caxton przywraca ten klasyk jako część żywotnej tradycji, która rozciąga się aż do Br'er Rabbit, Bugs Bunny, a nawet Itchy & Scratchy. Jak pisze w przedmowie Stephen Greenblatt, Reynard jest "zwierzęcą wersją homeryckiego Odyseusza, człowieka o wielu podstępach", udowadniając, że w świecie, w którym pies zjada psa, króluje lis.
