Rewolucja ateńska: Eseje o starożytnej greckiej demokracji i teorii politycznej

Opinie czytelników

Książka zawiera analizę mechanizmów i ideologii, które umożliwiły bezpośrednie uczestnictwo w demokracji ateńskiej, koncentrując się na okresie wstrząsów i reform, a nie na tradycyjnych ramach konstytucyjnych. Bada epistemiczne podstawy demokracji ateńskiej i omawia koncepcję demokracji radykalnej.

Książka jest godna polecenia ze względu na jej spekulatywne i pomysłowe podejście, oferujące wgląd w mechanizmy demokracji bezpośredniej i udział wolnych obywateli w sprawach politycznych. Z powodzeniem koncentruje się na innowacjach instytucjonalnych, takich jak wynagrodzenie polityczne i wybór w drodze losowania, które zwiększyły udział w rządzeniu.

Recenzja nie wspomina o znaczących wadach, ale spekulatywny charakter analizy może nie spodobać się czytelnikom poszukującym bardziej tradycyjnego lub historycznego przeglądu ateńskiej demokracji.

(na podstawie 1 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Athenian Revolution: Essays on Ancient Greek Democracy and Political Theory

Zawartość książki:

Skąd wzięła się "demokracja" i jaka była jej pierwotna forma i znaczenie? Josiah Ober pokazuje, że ta "władza ludu" skrystalizowała się w rewolucyjnym powstaniu zwykłych obywateli Aten w latach 508-507 p.n.e.

Następnie analizuje konsekwencje rozwoju demokracji bezpośredniej dla obywateli wyższej i niższej klasy, dla dysydenckich intelektualistów ateńskich oraz dla tych, którym odmówiono obywatelstwa w ramach nowego reżimu (kobiety, niewolnicy, obcokrajowcy), a także dla ogólnego rozwoju greckiej historii. Kiedy obywatele nagle wzięli władzę w swoje ręce, zmienili kulturowy i społeczny krajobraz Grecji, pomagając tym samym zainaugurować Erę Klasyczną.

Demokracja doprowadziła do fundamentalnych zmian w podstawowych strukturach społeczeństwa ateńskiego, zmieniła formy i kierunek myślenia politycznego oraz zapoczątkowała serię dramatycznych reorientacji w stosunkach międzynarodowych. Szybko uczyniła z Aten najpotężniejsze greckie miasto-państwo, ale także śmiertelnie podważyła tradycyjne greckie zasady prowadzenia wojny. Pobudziło to rozwój zachodniej tradycji teoretyzowania politycznego i zachęciło do nowej koncepcji sprawiedliwości, która ma uderzające podobieństwa do współczesnych teorii praw.

Ateńczycy nigdy jednak nie przyjęli pojęć dziedziczności i niezbywalności, które umieściły koncepcję praw w centrum współczesnej myśli politycznej. W ten sposób gra władzy, która stanowiła życie w demokratycznych Atenach, okazuje się jednocześnie dziwnie znajoma i rozpaczliwie obca, a wartości podtrzymujące ateńską wspólnotę polityczną są jednocześnie godne podziwu i przerażające.