Ocena:
Książka „Political Dissent in Democratic Athens” jest chwalona za wnikliwą analizę intelektualnej opozycji wobec ateńskiej demokracji, czerpiącą z szeregu klasycznych tekstów i wykorzystującą różnorodne metodologie. Autor, JO, przekonująco argumentuje za znaczeniem tłumu i tradycji myśli dysydenckiej w polityce ateńskiej. Pisarstwo charakteryzuje się przejrzystością i pasją, dzięki czemu złożone idee są przystępne, chociaż od czasu do czasu pojawiają się krytyki dotyczące doboru słów autora.
Zalety:Wnikliwa analiza ateńskiej demokracji i niezgody, przejrzyste i pełne pasji pisanie, angażujące wykorzystanie różnych metodologii, znaczące badanie tradycji intelektualnej opozycji i przekonująca teza o sukcesie ateńskiej demokracji.
Wady:Sporadyczne niezręczne wybory słów, które zmniejszają przejrzystość tekstu.
(na podstawie 2 opinii czytelników)
Political Dissent in Democratic Athens: Intellectual Critics of Popular Rule
Jak i dlaczego zachodnia tradycja teoretyzowania politycznego powstała w Atenach pod koniec V i IV wieku p.n.e.? Przeplatając historię intelektualną z filozofią polityczną i analizą literacką, Josiah Ober argumentuje, że tradycja ta powstała w debacie o wysokiej stawce na temat demokracji. Ponieważ elitarni greccy intelektualiści mieli tendencję do zakładania, że zwykli ludzie są niezdolni do samodzielnego rządzenia, długowieczność i odporność ateńskich rządów ludowych stanowiła problem: jak wyjaśnić pozorny sukces reżimu irracjonalnie opartego na nieodłącznej mądrości i praktycznej skuteczności decyzji podejmowanych przez obywateli spoza elity? Problem ten stał się dotkliwy po dwóch oligarchicznych zamachach stanu pod koniec V wieku p.n.e.
Hojność i państwowość, jaką wykazali się demokraci po odzyskaniu władzy politycznej, wyraźnie kontrastowała z przemocą i korupcją oligarchów. Ponieważ nie było już oczywiste, że lepsi ludzie oznaczają lepsze rządy, krytycy demokracji szukali nowych argumentów, aby wyjaśnić związek między polityką, etyką i moralnością. Ober oferuje świeże odczytanie dzieł politycznych m.in.
Tukidydesa, Platona i Arystotelesa, umieszczając je w kontekście konkurencyjnej społeczności pisarzy-dysydentów. Myśliciele ci zmagali się zarówno z ideologią demokratyczną, jak i intelektualnymi rywalami, aby wyrazić najlepszą i najbardziej wpływową krytykę rządów ludowych.
Konkurencyjne ateńskie środowisko stymulowało stulecie błyskotliwych innowacji literackich i koncepcyjnych. Dzięki odtworzeniu przez Obera starożytnego środowiska intelektualnego, wczesna zachodnia myśl polityczna wyłania się nie tylko jako przypis do Platona, ale jako dysydencki komentarz do pierwszej zachodniej demokracji.
