Ocena:
Książka Simona Reynoldsa „Retromania” stanowi obszerną i prowokującą do myślenia analizę dominacji kultury retro, skupiając się przede wszystkim na muzyce pop, jednocześnie krótko dotykając mody i sztuki. Podczas gdy wielu recenzentów chwaliło rozległą wiedzę i styl pisania Reynoldsa, kilku zwróciło uwagę na przytłaczające skupienie się książki na muzyce, jej gęsty akademicki ton i pewne problemy z formatowaniem w wersji Kindle.
Zalety:⬤ Dogłębna analiza kultury retro, zwłaszcza w muzyce.
⬤ Reynolds jest kompetentny, porównywany do encyklopedii muzyki rockowej.
⬤ Angażuje czytelników prowokującymi do myślenia spostrzeżeniami na temat nostalgii i kulturowego recyklingu.
⬤ Niewielu krytyków jest pozytywnie porównywanych do wciągającego stylu i przyjemnego podejścia Reynoldsa.
⬤ Skupia się głównie na muzyce, pomijając inne aspekty kultury, takie jak film i literatura.
⬤ Gęsty i czasami zbyt akademicki styl, który może przytłoczyć zwykłego czytelnika.
⬤ Liczne odniesienia do nieznanych artystów mogą frustrować osoby niezaznajomione z historią muzyki pop.
⬤ Problemy z formatowaniem w wersji na Kindle zakłócające komfort czytania.
(na podstawie 46 opinii czytelników)
Retromania: Pop Culture's Addiction to Its Own Past
Jedna z najlepszych książek muzycznych The Telegraph 2011.
Żyjemy w epoce popu, która oszalała na punkcie retro i upamiętniania. Reformacje zespołów i trasy koncertowe, rozszerzone reedycje klasycznych albumów i zestawy pudełkowe z outtake'ami, remake'i i sequele, albumy w hołdzie i mash-upy... Ale co się stanie, gdy skończy się przeszłość? Czy zmierzamy w kierunku pewnego rodzaju kulturowo-ekologicznej katastrofy, w której archiwalny strumień historii popu zostanie wyczerpany?
Simon Reynolds, jeden z najlepszych pisarzy muzycznych swojego pokolenia, twierdzi, że rzeczywiście osiągnęliśmy punkt krytyczny i że chociaż wcześniejsze epoki miały swoje własne obsesje na punkcie starożytności - renesans z jego podziwem dla rzymskiego i greckiego klasycyzmu, inwokacje ruchu gotyckiego do średniowiecza - nigdy nie było społeczeństwa tak obsesyjnego na punkcie artefaktów kulturowych z własnej bezpośredniej przeszłości. Retromania to pierwsza książka, która bada przemysł retro i zadaje pytanie: Czy retromania jest śmiertelnym ciosem dla naszej własnej oryginalności i odrębności?
