Rhetoric & Reality Of Culture-Led Urban Regeneration - A Comparison of Beijing & Shanghai, China
Nie trzeba było długo czekać, aby dwa megamiasta Pekin i Szanghaj przyjęły modę na rewitalizację miast opartą na kulturze.
Prekursorem w tym zakresie jest pekińska strefa 798, w której na wpół opuszczona fabryka została stopniowo przekształcona w największe skupisko produkcji i konsumpcji sztuki. Proces ten nigdy nie przebiegał płynnie, ponieważ strefa ta została zaplanowana jako zaawansowana technologicznie strefa przemysłowa zgodnie z kompleksowym planem.
W ostatnich latach artyści składali petycje o zachowanie fabryki, twierdząc, że jest to istotne dla zachowania historycznych budynków i utrzymania jedynej i największej „wioski artystów”. Niniejsza książka analizuje różnice między tymi dwoma projektami rewitalizacji kierowanymi przez kulturę, których rezultaty przestrzenne wynikają z różnych uwarunkowań kulturowych i reagują na relacje władzy różnych aktorów w reżimach miejskich.
