Ocena:
Recenzje podkreślają, że „Requiem: A Hallucination” to głęboka i pięknie napisana powieść, która oddaje istotę Lizbony i pokazuje literacki geniusz Antonio Tabucchiego. Jednak niektórzy czytelnicy uważają, że brakuje jej głębi i treści, sugerując, że chociaż jest to przyjemna lektura, nie oferuje zbyt wiele do kontemplacji.
Zalety:⬤ Błyskotliwe pisarstwo
⬤ piękny hołd dla Lizbony
⬤ intrygujące tematy związane z duchami i osobistymi spotkaniami
⬤ krótka i szybka lektura
⬤ polecana dla tych, którzy dopiero zaczynają przygodę z Tabucchim.
⬤ Niektórzy recenzenci uważają, że jest niejasna i pozbawiona wyobraźni
⬤ brakuje głębszej treści do kontemplacji
⬤ niektórzy mogą czuć, że nie spełnia intrygującego założenia.
(na podstawie 5 opinii czytelników)
Requiem: A Hallucination
W tej czarującej i sugestywnej powieści Antonio Tabucchi zabiera czytelnika w senną podróż do Portugalii, kraju, do którego jest głęboko przywiązany.
Spędził tam wiele lat jako dyrektor Włoskiego Instytutu Kultury w Lizbonie. Napisał nawet Requiem po portugalsku, które musiało zostać przetłumaczone na włoski, aby mogło zostać opublikowane w jego rodzinnych Włoszech.
Narrator Requiem jest umówiony na spotkanie z kimś na nabrzeżu Tagu o dwunastej. Ale, jak się okazuje, nie o dwunastej w południe, a o dwunastej w nocy, więc ma dużo czasu na odpoczynek. W ciągu dnia ma wiele spotkań - z młodym ćpunem, taksówkarzem, który nie jest zaznajomiony z ulicami, kilkoma kelnerami, Cyganem, opiekunem cmentarza, tajemniczą Isabel, akordeonistą, w sumie prawie dwoma tuzinami osób, zarówno prawdziwych, jak i iluzorycznych.
W końcu spotyka Gościa, ducha dawno zmarłego wielkiego poety Fernando Pessoa. Po części dziennik podróży, po części autobiografia, po części fikcja, a nawet trochę książka kucharska, Requiem staje się hołdem dla kraju i jego mieszkańców, a także pożegnaniem z przeszłością, gdy narrator rości sobie prawo do literackiego przodka, który, podobnie jak on sam, jest nieuchwytną i wielostronną osobowością.
