Rękopisy ekonomiczne i filozoficzne z 1844 roku

Opinie czytelników

Książka jest znaczącym dziełem, które zapewnia wgląd w teorię marksistowską i jej implikacje dla obecnych systemów politycznych i gospodarczych. Służy jako źródło edukacyjne do zrozumienia różnych poglądów politycznych, choć może nie spodobać się każdemu ze względu na jej akademicki charakter i dostosowanie do określonych ideologii.

⬤ Zapewnia głęboki wgląd w teorie polityczne i ekonomiczne
⬤ ważne dla zrozumienia marksizmu
⬤ prowokujące do myślenia i edukacyjne
⬤ dobrze wydrukowane i niedrogie.

⬤ Przez niektórych postrzegana jako komunistyczna propaganda
⬤ przez krytyków uważana za złą filozofię
⬤ nie jest lekką lekturą i może być trudna do strawienia.

(na podstawie 14 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Economic and Philosophic Manuscripts of 1844

Zawartość książki:

Rękopisy ekonomiczne i filozoficzne z 1844 r. (zwane również Rękopisami paryskimi) 1) to seria notatek napisanych między kwietniem a sierpniem 1844 r. przez Karola Marksa. Nie opublikowane przez Marksa za jego życia, zostały po raz pierwszy wydane w 1927 roku przez badaczy w Związku Radzieckim. W pierwszym rękopisie, w którym znajdują się obszerne cytaty z ekonomii Adama Smitha, Marks przedstawia swoją teorię alienacji, którą zaadaptował (nie bez zmian) z książki Feuerbacha Istota chrześcijaństwa (1841). Wyjaśnia, w jaki sposób w kapitalizmie coraz więcej ludzi polega na "pracy", aby żyć. Oznacza to, że wcześniej ludzie mogli częściowo polegać na samej Naturze, zaspokajając swoje "naturalne potrzeby".

We współczesnym społeczeństwie, jeśli ktoś chce jeść, musi pracować: tylko dzięki pieniądzom może przetrwać. Tak więc, jeśli alienacja robotnika polega na byciu "niewolnikiem swojego przedmiotu", robotnik jest podwójnie wyalienowany: "po pierwsze, otrzymuje on przedmiot pracy, czyli znajduje pracę (jak się mówi: "w końcu znalazłem pracę"), a po drugie, otrzymuje środki utrzymania. W ten sposób zawdzięcza pracy) możliwość istnienia po pierwsze jako pracownik, po drugie jako podmiot fizyczny. Ostatnią słomką tego poddaństwa jest to, że tylko jego jakość jako pracownika pozwala mu zachować siebie jako podmiot fizyczny i tylko jako podmiot fizyczny może być pracownikiem". Innymi słowy, robotnik polega na pracy, aby zdobyć pieniądze, aby móc żyć.

Ale on po prostu nie żyje, on tak naprawdę tylko przeżywa jako pracownik. Praca jest wykorzystywana jedynie do tworzenia większego bogactwa, zamiast do osiągnięcia spełnienia ludzkiej natury.