Reformowana eklezjologia w epoce denominacjonalizmu

Oryginalny tytuł:

Reformed Ecclesiology in an Age of Denominationalism

Zawartość książki:

Dawno, dawno temu państwo dzieliło plac publiczny z kościołem. Centralna lokalizacja budynku kościoła w każdym europejskim mieście jest niemym świadectwem tego stanu rzeczy. Ale te czasy już dawno minęły. Obecnie istnieje domniemany lub wyraźny konsensus co do właściwego miejsca kościoła: poza zasięgiem wzroku i umysłu.

Jak doszło do tej morskiej zmiany? Poprzez całkowitą metanoię ("zmianę umysłu") w odniesieniu do przestrzeni publicznej. Kościół i państwo były kiedyś zgodne co do ostatecznej rzeczywistości, ale potem nadeszły wojny religijne i pragnienie neutralnego państwa. Dało nam to państwo agnostyczne, niezdolne do dokonywania jakichkolwiek osądów dotyczących prawdy lub fałszu w odniesieniu do religii. Rezultatem była wolność wyznania. Ale ta wolność ma swoją cenę - utratę kontroli nad ostateczną rzeczywistością, nad transcendentnymi standardami i wartościami. Każda osoba jest sama dla siebie, triumf opinii nad prawdą.

W tych warunkach kościół sam doświadczył transformacji. Został podzielony na niezliczone kościoły, z których żaden nie może rościć sobie pretensji do ostateczności, ale wszystkie twierdzą, że głoszą prawdę. Nie mamy już widocznego ciała Chrystusa; zamiast tego mamy denominacje, prywatno-prawne konstrukcje wyrażające różne zorientowane na konsumpcję smaki orientacji wiary.

Czy zatem jedność została porzucona? Nie, ponieważ nie jest to kwestia jedności lub jej braku, ale kwestia rodzaju jedności. We współczesnym świecie kościoły zamieniły jedność w zakresie wyznania na jedność w zakresie polityki. Partie polityczne są narzędziami, poprzez które chrześcijanie wyrażają wspólne przekonania. Sprowadziło to kościół do poziomu grupy interesu i lobbysty, co jest nieuniknionym rezultatem epoki denominacjonalizmu.

Ponad 100 lat temu P. J. Hoedemaker określił i przeanalizował ten stan rzeczy. Fatalny stan holenderskiego kościoła reformowanego stanowił historyczne tło dla jego analizy, ale zasady, które opracował w trakcie swojej krytyki kościoła narodowego, mają zastosowanie we współczesnym świecie. Hoedemaker wydobywa biblijne i reformacyjne fundamenty eklezjologii, podstawy, bez których kościół nie może uciec od obecnego upodlenia.