Radykalne pedagogiki

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 12 głosach.

Oryginalny tytuł:

Radical Pedagogies

Zawartość książki:

Eksperymenty w edukacji architektonicznej po II wojnie światowej, które rzuciły wyzwanie i przekształciły dyskurs i praktykę architektoniczną.

W dekadach po II wojnie światowej nowe formy uczenia się przekształciły edukację architektoniczną. Te radykalne eksperymenty miały na celu podważenie fundamentów dyscyplinarnych i konwencjonalnych założeń dotyczących natury architektury w takim samym stopniu, w jakim kwestionowały modernistyczne i kolonialne normy, decentralizowały budynek, wyobrażały sobie nowe role architekta i przewidywały partycypacyjne formy praktyki. Chociaż wiele z tych eksperymentalnych programów zostało następnie porzuconych, zakończonych lub zasymilowanych, to jednak pomogły one ukształtować i w pewnym sensie zdefiniować dyskurs i praktykę architektoniczną. Niniejsza książka bada i dokumentuje te radykalne pedagogiki i wysiłki zmierzające do przeciwstawienia się architektonicznemu status quo.

Eksperymenty te obejmują adaptację pedagogiki Bauhausu jako sposobu na "oduczenie się" w warunkach dekolonizacji w Afryce; ruch na rzecz projektowania dla "każdego ciała", w tym osób niepełnosprawnych, przez studentów architektury i wykładowców na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley; założenie sieci wsparcia dla kobiet zainteresowanych środowiskiem zbudowanym, niezależnie od ich wykształcenia akademickiego; oraz studio projektowe w ZSRR, które stanowiło alternatywę dla powszechnego funkcjonalistycznego podejścia w radzieckim designie. Patrząc przez pryzmat ich rozpadu i późniejszego życia, a także poprzez historie ich powstania, te projekty z ubiegłego wieku rodzą prowokacyjne pytania o rolę architektury w nowym stuleciu.