Radio mentalne

Opinie czytelników

Recenzje książki „Mental Radio” autorstwa Uptona Sinclaira ujawniają mieszany odbiór, doceniając jej historyczne znaczenie i wgląd w eksperymenty z telepatią, jednocześnie krytykując niektóre wydania za brak ilustracji i niską jakość publikacji. Czytelnicy doceniają prostą narrację Sinclaira i wyjątkową relację o zdolnościach parapsychicznych jego żony, choć niektórzy uważają, że pisarstwo jest paternalistyczne, a treść mniej rygorystyczna naukowo niż oczekiwano.

Książka jest chwalona za przystępny styl pisania i wciągającą narrację. Recenzenci doceniają historyczną perspektywę telepatii, szczegółowe opisy eksperymentów i wgląd w zjawiska psychiczne. Oferuje ona przewodnik „jak to zrobić” dla zdalnego widzenia i jest postrzegana jako ważna część historii badań parapsychologicznych.

Kilka krytycznych opinii wspomina, że niektóre wydania są źle wydane, brakuje w nich kluczowych ilustracji i zawierają błędy, które umniejszają ogólnemu doświadczeniu. Niektórzy czytelnicy uważają ton Uptona Sinclaira za paternalistyczny i uważają, że jego filtrowanie spostrzeżeń żony podważa jej wkład. Istnieje również rozczarowanie związane z oczekiwaniami w stosunku do rzeczywistości treści książki, którą niektórzy recenzenci nie uznali za naukowo rygorystyczną.

(na podstawie 17 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Mental Radio

Zawartość książki:

Upton Sinclair znany jest przede wszystkim jako nagrodzony Pulitzerem autor powieści Dżungla, Ropa naftowa i Zęby smoka, a także jako płomienny orędownik sprawiedliwości społecznej i reform. Niewielu jednak wie o głębokim zainteresowaniu i powiązaniu Sinclaira z badaniami psychologicznymi.

Żona Sinclaira, Mary Craig Kimbrough, twierdziła, że ma zdolności czytania w myślach lub telepatyczne i poprosiła Sinclaira o pomoc w lepszym zrozumieniu tych zdolności. Sinclair opracował fascynującą serię 300 testów, które bezsprzecznie udowodniły rzeczywistość telepatii, ujawniając jednocześnie ogromne, niewypowiedziane moce umysłu.

W jednym pokoju Sinclair tworzył rysunek i umieszczał go w zapieczętowanej kopercie, podczas gdy w innym Mary dostrajała się, pobierała obraz i tworzyła własną kopię. Albo nagrywała telepatyczną wiadomość wysłaną od kogoś z daleka. Jej dokładność była zdumiewająca, nie pozostawiając miejsca na przypadkowość jako wyjaśnienie, ponieważ kontynuowali zbieranie danych naukowych przez trzy lata.

W Mental Radio, Sinclair opisuje niezwykłe eksperymenty, porównując telepatię do transmisji radiowej, w której jeden mózg wysyła wibracje, a drugi je odbiera. Wyniki przekonały Sinclaira, że telepatia jest prawdziwa, że nie ma na nią wpływu odległość, że można ją kultywować, trenować i - co najważniejsze - można ją zweryfikować i zbadać naukowo.

Po raz pierwszy od wielu lat, oto kompletny tekst Mental Radio, w tym sprawdzone instrukcje Mary Craig Kimbrough, jak nauczyć się sztuki świadomego czytania w myślach. Oto klasyczna książka, która wywarła wrażenie na Albercie Einsteinie, który w swojej przedmowie do Mental Radio chwali Sinclaira za bycie sumiennym obserwatorem i pisarzem oraz za jego dobrą wiarę i niezawodność w relacjonowaniu badań paranormalnych. William McDougall, znany wówczas jako dziekan amerykańskiej psychologii, był tak zainspirowany pracą Sinclaira, że założył wydział parapsychologii na Uniwersytecie Duke'a, który przez pewien czas stał się najważniejszą w kraju instytucją zajmującą się badaniami paranormalnymi.