Psychologia według Szekspira: Czego można dowiedzieć się o ludzkiej naturze z wielkich sztuk Szekspira

Opinie czytelników

Książka bada psychologiczny wymiar sztuk Szekspira, analizując postacie i tematy w świetle współczesnych spostrzeżeń psychologicznych, a także biorąc pod uwagę osobowość samego Szekspira. Recenzenci uznali ją za wciągającą i dobrze zorganizowaną, choć niektórzy wyrazili obawy co do przyjętych założeń i potrzeby szerszego kontekstu historycznego na poparcie jej twierdzeń.

Dobrze zorganizowane rozdziały, wciągający styl pisania, interesujące nowe podejście do Szekspira z wykorzystaniem psychologii, jasna eksploracja postaci i tematów.

Przyjmuje zbyt wiele założeń bez wystarczających badań historycznych na poparcie twierdzeń, niektórzy mogą uznać analizę za mało dogłębną.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Psychology According to Shakespeare: What You Can Learn about Human Nature from Shakespeare's Great Plays

Zawartość książki:

William Szekspir był poddawany analizom psychologicznym od czasu, gdy Freud zdiagnozował u Hamleta kompleks Edypa. Ale teraz dwóch psychologów proponuje odwrócić sytuację, opowiadając, jak sam Szekspir rozumiał ludzkie zachowanie i najskrytsze działanie ludzkiego umysłu. Psychologia według Szekspira: What You Can Learn About Human Nature From Shakespeare's Great Plays to interdyscyplinarny projekt, który łączy nauki psychologiczne i literaturę, łącząc po raz pierwszy w jednym tomie rozległość i głębię wiedzy barda o miłości, zazdrości, marzeniach, zdradzie, zemście oraz żądzy władzy i pozycji.

Nawet dziś nie ma lepszego przedstawienia psychopaty niż Ryszard III, nie ma bardziej przejmującego portretu demencji niż Król Lear, ani bardziej niezapomnianej ilustracji zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych niż próby Lady Makbet zmycia przeklętej plamy krwi. Jednak to, co nie zostało wcześniej ujawnione, to wiele różnych form chorób psychicznych opisanych przez Barda w terminach, które można obecnie zidentyfikować w nowoczesnym podręczniku zaburzeń znanym jako DSM-5.

Jednak, jak pokazuje książka, fascynacja dramatopisarza ludzką naturą wykraczała daleko poza zaburzenia psychiczne, obejmując całe spektrum psychologiczne, od anatomii mózgu po osobowość, poznanie, emocje, percepcję, rozwój życia i stany świadomości. Aby to zilustrować, mamy do opowiedzenia historie związane z astrologią, miksturami, truciznami, czterema płynami zwanymi "humorami", anatomicznymi sekcjami świeżo powieszonych przestępców i szpitalem psychiatrycznym zwanym Bedlam - wszystko to pokazuje, jak jego perspektywa była zakorzeniona w medycynie i kulturze jego czasów.

Jednak intelekt, ciekawość i temperament Willa Szekspira pozwoliły mu dostrzec inne idee i kwestie, które stały się ważne w naukach psychologicznych wieki później. Wiele z tych powiązań między Szekspirem a psychologią jest rozproszonych w książkach, artykułach i stronach internetowych w domenie publicznej, ale nigdy nie zostały one zebrane w jednym tomie. W tym miejscu autorzy opowiadają o stworzeniu przez Szekspira fantazyjnego wyrażenia "natura - wychowanie", które Prospero wypowiedział w frustracji wobec Kalibana, oraz o tym, jak dychotomia "natura - wychowanie" stała się kluczowa w dążeniu psychologii do zrozumienia napięcia między dziedzicznością a środowiskiem. Ale to wciąż nie wszystko, ponieważ odkryli, że jego praca przewidywała wiele innych napięć psychologicznych. Na przykład w Measure for Measure sprawił, że widzowie zastanawiali się, co wywiera większy wpływ na ludzkie zachowanie: cechy wewnętrzne czy sytuacja zewnętrzna. A w Hamlecie badał równie enigmatyczną przepychankę między rozumem a emocjami w umyśle niezdecydowanego księcia.

Oprócz zebrania znanej psychologii Barda, książka jest wyjątkowa pod kilkoma innymi względami. Ujawnia, w jaki sposób jego zainteresowanie umysłem i zachowaniem obejmowało pełne spektrum psychologii, w tym tematy, które obecnie nazywamy biopsychologią i neuronauką, psychologią społeczną, myśleniem i inteligencją, motywacją i emocjami oraz rozumem a intuicją. Ponadto pokazujemy, w jaki sposób koncepcje psychologiczne, których używał, ewoluowały w ciągu ostatnich stuleci - na przykład elżbietańskie pojęcie sensus communis ostatecznie stało się "świadomością", a stara idea humorów przekształciła się w nasze obecne rozumienie hormonów i neuroprzekaźników. Zauważamy również, że niektóre z obaw pana Szekspira wydają się dziś szczególnie aktualne, jak w wątku queer vs hetero komplikującym historię Troilusa i Cressidy oraz w opowiadaniu Shylocka o uprzedzeniach wobec mniejszości etnicznych.