Przywrócenie języka hebrajskiego: Część druga

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

The Hebraic Tongue Restored: Part Second

Zawartość książki:

Antoine Fabre d'Olivet (8 grudnia 1767 - 25 marca 1825) był francuskim pisarzem, poetą i kompozytorem, którego biblijna i filozoficzna hermeneutyka wywarła wpływ na wielu okultystów, takich jak Eliphas vi i Gerard Encausse (Papus) oraz Ren Gu non. D'Olivet spędził życie na poszukiwaniu ezoterycznej mądrości ukrytej w hebrajskich pismach świętych, greckiej filozofii i symbolice wielu starożytnych kultur, tak odległych jak starożytne Indie, Persja i Egipt.

Jego pisma uważane są za klasykę tradycji hermetycznej. Jego najbardziej znanymi obecnie dziełami są jego badania nad językiem hebrajskim, niniejszy tom (The Hebraic Tongue Restored), jego tłumaczenie i interpretacja pism Pitagorasa (The Golden Verses of Pythagoras) oraz jego pisma na temat świętej sztuki muzycznej. Oprócz powyższych dzieł, Hermetica opublikowała w spójnym formacie faksymilowym dla swoich Dzieł Zebranych Fabre'a d'Oliveta serię Kain i Uzdrowienie Rodolphe'a Grivela, a także Hermeneutyczną Interpretację Pochodzenia Społecznego Stanu Człowieka i Przeznaczenia Rasy Adamowej.

Opanowanie przez D'Oliveta wielu starożytnych języków i ich literatur umożliwiło mu napisanie (w czasach Napoleona) tego niezwykłego tekstu, który pozostaje przełomowym badaniem głębszych ezoterycznych nurtów działających w historii kultury. W tym wspaniałym dziele, które po raz pierwszy ukazało się w 1815 roku, Fabre d'Olivet powraca do źródeł mowy i odbudowuje na podstawie prawdziwie kolosalnej wiedzy gmach prymitywnego i hieroglificznego języka hebrajskiego, przywracając język hebrajski do jego konstytutywnych zasad, wywodząc go w całości ze znaku, który uważa za symboliczny i żywy obraz generatywnych idei języka.

Fabre d'Olivet odkrył, że to, co dziś nazywane jest językiem hebrajskim, jest jedynie bezbarwną symulacją języka tajemnic i że w ponownym odnalezieniu tego tajemniczego języka można by wreszcie uchwycić klucz do wszystkich kosmogonii. Opierając się na zasobach zdobytych podczas wyczerpujących studiów nad chińskim, sanskrytem, samarytańskim, chaldejskim, syryjskim, arabskim i greckim, przywrócił język tajemnic.

Część pierwsza: Dysertacja wprowadzająca, gramatyka hebrajska i seria hebrajskich korzeni. Część druga: Wstępny dyskurs i kosmogonia Mojżesza.