Przywództwo prezydenckie i tworzenie ery amerykańskiej

Opinie czytelników

Książka omawia przywództwo w polityce zagranicznej i skuteczność prezydentów USA na przestrzeni ostatniego stulecia, dzieląc ich na typy „transformacyjne” i „transakcyjne”. Joseph Nye przedstawia zniuansowaną analizę, podkreślając kontrastujące ze sobą skuteczne style różnych prezydentów, jednocześnie zachęcając czytelników do ponownego przemyślenia swoich uprzedzeń dotyczących skuteczności prezydenta.

Wielu czytelników doceni wnikliwą analizę i wiedzę historyczną Nye'a. Kategoryzacja prezydentów na styl transformacyjny i transakcyjny została uznana za przydatną, a książka jest chwalona za interesujące punkty i prowokujące do myślenia przesłanki. Zwięzły format i eksploracja dynamiki władzy prezydenckiej sprawiają, że jest ona atrakcyjna dla osób zainteresowanych historią Ameryki i polityką zagraniczną.

Niektórzy recenzenci krytykują książkę za stronniczość ze względu na wybiórcze badanie tylko kilku prezydentów, co potencjalnie podważa jej wnioski. Inni uważają, że analiza jest płytka lub brakuje jej głębi, a niektórzy zgłaszają redundancję w treści, czując, że nie obejmuje ona nowego gruntu. Kilku czytelników zwraca również uwagę na dostrzegalną hipokryzję w moralnych ocenach działań polityki zagranicznej USA dokonywanych przez Nye'a.

(na podstawie 19 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Presidential Leadership and the Creation of the American Era

Zawartość książki:

Jak prezydenci kształtowali amerykańskie stulecie

Książka ta analizuje decyzje dotyczące polityki zagranicznej prezydentów, którzy przewodniczyli najbardziej krytycznym etapom wzrostu prymatu Ameryki na świecie w XX wieku, a także ocenia skuteczność i etykę ich wyborów. Joseph Nye, który został uznany za jednego ze 100 najlepszych myślicieli globalnych magazynu Foreign Policy, ujawnia, w jaki sposób niektórzy prezydenci z różnym powodzeniem próbowali stworzyć nowy porządek międzynarodowy, podczas gdy inni starali się zarządzać istniejącą pozycją Ameryki.

Książka pokazuje, w jaki sposób prezydenci transformacyjni, tacy jak Wilson i Reagan, zmienili sposób, w jaki Ameryka postrzega świat, ale argumentuje, że prezydenci transakcyjni, tacy jak Eisenhower i starszy Bush, byli czasami bardziej skuteczni i etyczni. Wyciąga również ważne wnioski dla dzisiejszego niepewnego świata, w którym podejmowanie decyzji przez prezydenta jest bardziej krytyczne niż kiedykolwiek.