Gra o władzę

Opinie czytelników

Książka „The Power Game” otrzymała mieszane recenzje, z których niektórzy chwalą jej autentyczny portret waszyngtońskiej polityki i osobistych zmagań politycznego nominata, podczas gdy inni krytykują ją za stereotypowe pisanie, płaskie postacie i rozczarowujące zakończenie.

⬤ Zapewnia autentyczny wgląd w waszyngtońską politykę, napisany przez wiarygodnego autora z odpowiednim doświadczeniem.
⬤ Wciągająca fabuła, która porusza dylematy etyczne i osobiste konflikty związane z dynamiką władzy.
⬤ Trzymająca w napięciu opowieść, która oddaje złożoność życia politycznego i zagrożenie rozprzestrzeniania broni jądrowej.
⬤ Niektórzy czytelnicy uznali ją za szybką i przyjemną lekturę, dzięki czemu jest ona odpowiednia dla osób z doświadczeniem rządowym.

⬤ Krytykowana za słabą jakość pisania, w tym martwy język i drewniane dialogi.
⬤ Postacie opisywane jako płaskie, stereotypowe i pozbawione głębi, przez co trudno się z nimi wczuć.
⬤ Kilku recenzentów wskazało na poważne dziury w fabule i niesatysfakcjonujące zakończenie, co doprowadziło do rozczarowania.
⬤ Niektórzy uważali, że przedstawienie polityki było nierealistyczne i uproszczone.

(na podstawie 11 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Power Game

Zawartość książki:

Peter Cutler jest szanowanym profesorem Princeton, prowadzącym spokojne życie akademickie, kiedy stary przyjaciel ze studiów składa mu propozycję nie do odrzucenia: stanowisko doradcy ds.

polityki zagranicznej kandydata Demokratów na prezydenta Wayne'a Kenta. Cutler przyjmuje posadę i ochoczo wkracza do politycznej walki.

Kiedy Kent wygrywa wybory, Cutler jest podekscytowany faktem, że został podsekretarzem stanu. Wkrótce jednak odkrywa, że polityka Waszyngtonu jest daleka od komfortu uniwersyteckiego życia. Aby przetrwać, musi wziąć udział w bezwzględnej walce, w której każdy walczy o promowanie własnego programu.

W miarę jak Cutler staje się coraz bardziej pochłonięty podstępnymi taktykami biurokratycznego przetrwania i urokami starej dziewczyny pracującej w Pentagonie, jego początkowe cele polityki zagranicznej schodzą na dalszy plan. Ostatecznie urok i hipokryzja życia politycznego sprawiają, że zraża do siebie wszystkich, na których mu zależy - i popełnia jeden zmieniający życie polityczny błąd.