Przyłóżkowa księga wczesnych parodii i pastiszów Sherlockiego

Opinie czytelników

Ta kolekcja zawiera wczesne komediowe parodie Sherlocka Holmesa, z wkładem znanych autorów, i jest w dużej mierze lubiana za humor i pouczające wprowadzenia. Jednak jakość publikacji jest krytykowana za słabą edycję i formatowanie, co odwraca uwagę od wrażeń z czytania.

⬤ Znakomita kolekcja wczesnych komediowych ujęć Sherlocka Holmesa
⬤ zawiera prace znanych autorów
⬤ humor, który rezonuje z czytelnikami
⬤ pouczające wprowadzenia Charlesa Pressa
⬤ zabawne wprowadzenie do gatunku parodii.

⬤ Istotne problemy wydawnicze, w tym literówki i błędy formatowania
⬤ brak profesjonalnej redakcji
⬤ niektóre treści mogą wydawać się przypadkowe dla zagorzałych fanów Sherlockian
⬤ może nie spełniać oczekiwań poważnych badaczy.

(na podstawie 4 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

A Bedside Book of Early Sherlockian Parodies and Pastiches

Zawartość książki:

Powstało więcej parodii Sherlocka Holmesa niż kogokolwiek innego, żywego lub martwego, fikcyjnego lub prawdziwego. James M.

Barrie, autor Piotrusia Pana, zapoczątkował to wszystko we wczesnych latach 90-tych XIX wieku, a parodie Sherlocka pojawiają się regularnie od tego czasu, aż do ery Internetu. Za życia twórcy Sherlocka, Sir Arthura Conana Doyle'a, w Wielkiej Brytanii i Ameryce pojawiło się ich blisko 400. W tych wczesnych parodiach Sherlock zbacza na złą drogę w wielkiej tajemnicy Coleslaw, zmaga się ze zniknięciem Wąsika Prezydenta, ratuje damę w opałach, Elsę Lohengrin, a nawet zagłębia się w świat duchów - i wiele więcej.

Mark Twain, pan Dooley z Finley Peter Dunne, Kenneth Grahame's Ratty z The Wind in the Willows, John Kendrick Bangs, Bret Harte, Ring Lardner, C. K.

Chesterton i O. Henry - wszyscy oni przyczynili się do powstania tej wczesnej kolekcji Bedside. Sherlock pojawia się w Wellseley College i Yale, w Hadesie i rajskim ogrodzie, w Peorii i na terytorium Oklahomy, w okopach I wojny światowej i często w swoim znajomym miejscu na Baker Street.

Sherlockian Charles Press zaczął zbierać te wczesne paszkwile jako hobby po przejściu na emeryturę z Michigan State University. Jest autorem dwóch monografii Sherlockian, Parodies and Pastiches, Buzzing Round Sir Arthur Conan Doyle, and Looking Over Sir Arthur's Shoulder, oraz „When Did Arthur Conan Doyle Meet Jean Leckie? „ w The Baker Street Journal.