Przylądek burz

Opinie czytelników

Recenzje „Przylądka burz” podkreślają złożoność trzech rosyjskich sióstr nawigujących po życiu w Paryżu przed II wojną światową, z których każda uosabia inne podejście do szczęścia i radzenia sobie z traumatyczną przeszłością. Powieść jest znana z bogatego rozwoju postaci, filozoficznej głębi i sugestywnej scenerii, choć stawia również wyzwania związane ze stylem narracji i ciężarem emocjonalnym.

⬤ Intrygująca eksploracja różnych podejść do szczęścia poprzez postacie Daszy, Soni i Zai.
⬤ sugestywne opisy Paryża i księgarni, w której pracuje Zai, wnoszące ciepło i piękno do narracji.
⬤ Głębokie filozoficzne spojrzenie na ludzkie emocje i wybory.
⬤ Powiązanie z kontekstami historycznymi, takimi jak historia Rosji i dylematy emigrantów.
⬤ Uważany za znaczące dzieło, które zasługuje na uwagę, podobnie jak klasyczna literatura rosyjska.

⬤ Styl narracji jest złożony i może być trudny do naśladowania, z szybkimi zmianami punktu widzenia.
⬤ Niektórzy czytelnicy mogą uznać przedstawienie Soni jako wyboru nieszczęścia za kontrowersyjne, prawdopodobnie odzwierciedlające współczesne rozumienie zdrowia psychicznego.
⬤ Powieść porusza ciężkie tematy traumy i straty, co może być emocjonalnym wyzwaniem dla niektórych czytelników.
⬤ Niektóre fragmenty mogą być zawiłe ze względu na tłumaczenie i filozoficzne wędrówki, które mogą powodować zamieszanie.

(na podstawie 4 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Cape of Storms

Zawartość książki:

Przylądek burz, jedna z najbardziej fascynujących powieści wielkiego rosyjskiego pisarza, była publikowana seryjnie w 1951 roku w Nowym Żurnalu - a sama Nina Berberowa, pod koniec życia, zdjęła stare emigracyjne czasopisma z półki i przekazała je wybitnemu tłumaczowi Marianowi Schwartzowi. Teraz to zapomniane, porywające późne arcydzieło jest po raz pierwszy dostępne w języku angielskim.

Koncentrując się na trzech przyrodnich siostrach, Cape of Storms traktuje o bardzo specyficznym pokoleniu, urodzonym w Rosji, ale wychowanym w Paryżu: zagubionym pokoleniu, które doświadczyło traumatycznych przeżyć w dzieciństwie, a teraz nie jest ani naprawdę rosyjskie, ani prawdziwie francuskie. Trzy siostry - Dasha, Sonia i Zai - mają tego samego ojca, Tiagina (przedstawionego przez Berberovą jako atrakcyjnego, kobieciarza o słabej woli, białego Rosjanina). Gdy nadchodzi widmo wojny, a siostry wkraczają w dorosłość, każda z nich wybiera inną drogę: Dasha wychodzi za mąż i wyjeżdża do kolonialnej Afryki, by wieść tam mieszczańskie życie.

Sonia studiuje filozofię, ma obsesję na punkcie radykalnej polityki i popełnia samobójstwo. Zai, najmłodsza, atrakcyjna nastolatka, flirtuje z byciem aktorką lub poetką.

To wstrząsająca książka, która otwiera się absolutnie przerażającą sceną, w której Dasha jest świadkiem morderstwa swojej matki z rąk bolszewickich bandytów, a kończy się, gdy blitzkrieg zbliża się do Paryża. Przylądek burz nie ma sobie równych w twórczości Berberovej pod względem wysokiego dramatyzmu, surowości i wielu zmian nastroju i punktu widzenia.