Przewodnik po postludzkim dadaizmie: Tzara i Lenin grają w szachy

Opinie czytelników

Recenzje _The Posthuman Dada Guide_ autorstwa Andrei Codrescu podkreślają jego wciągającą i humorystyczną eksplorację ruchu Dada, podkreślając jego znaczenie we współczesnej kulturze. Czytelnicy doceniają liryczną prozę i jasność, z jaką Codrescu wyjaśnia dadaizm, czyniąc go zabawnym i prowokującym do myślenia. Książka polecana jest zarówno zwykłym czytelnikom, jak i osobom zaznajomionym z dadaizmem, choć nie może służyć jako przewodnik dla początkujących.

Wciągający i humorystyczny tekst, liryczna proza, wnikliwe wyjaśnienia na temat Dada, istotne dla współczesnej kultury, niewielka i atrakcyjna szata graficzna, zachęca czytelników do poszukiwania nonsensu i cieszenia się życiem, dobrze zbadane z historiami wewnętrznymi.

Może nie być odpowiednia dla absolutnie początkujących w dadaizmie, niektórzy czytelnicy zauważają krytyczne nastawienie do komunizmu i może istnieć ryzyko nie uchwycenia chaotycznej istoty Dada w wyjaśnieniach.

(na podstawie 9 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Posthuman Dada Guide: Tzara and Lenin Play Chess

Zawartość książki:

Jest to przewodnik instruujący postludzi, jak prowadzić życie w stylu Dada. Nie jest wskazane, ani nigdy nie było, prowadzenie życia Dada. --Posthuman Dada Guide.

The Posthuman Dada Guide to niepraktyczny podręcznik praktycznego życia w naszym postludzkim świecie - a wszystko to poprzez zbadanie wyobrażonej partii szachów z 1916 roku pomiędzy Tristanem Tzarą, ojcem dadaizmu, a W. I. Leninem, ojcem komunizmu. Ta epicka rozgrywka w zuryskiej Caf de la Terrasse - bitwa między radykalnymi wizjami sztuki a ideologiczną rewolucją - trwała przez sto lat i być może nadal trwa, chociaż komunizm wydaje się martwy, a Dada silniejszy niż kiedykolwiek. Gdy poeta mierzy się z przyszłym masowym mordercą nad szachownicą, żaden z nich nie zdaje sobie sprawy, że grają o świat. Traktując mecz jako metaforę dwóch biegunów myśli, polityki i życia XX i XXI wieku, Andrei Codrescu stworzył swój własny, błyskotliwie dadaistyczny przewodnik po dadaizmie - i po tym, czego może nas nauczyć o przetrwaniu naszej ultrapołączonej teraźniejszości i przyszłości. Dadaiści Duchamp, Ball i von Freytag-Loringhoven oraz komuniści Trocki, Radek i Zinowiew pojawiają się tu na żywo w towarzystwie późniejszych wcieleń, w tym Williama Burroughsa, Allena Ginsberga, Gillesa Deleuze'a i Newta Gingricha. Posthuman Dada Guide jest ułożony alfabetycznie dla szybkiego odniesienia i (pewnej) nostalgii za porządkiem, z hasłami takimi jak eros (kobiety), internet(y) i wojna.

Przez cały czas jest pisany w przekonaniu, że postludzie wyściełający drogę do przyszłości (która w końcu wygląda, jakby istniała, mimo że Dada jest temu przeciwny) potrzebują ukojenia oferowanego przez pierwotną surową energię Dada i jej nieludzkie źródła.