Opinie czytelników
Podsumowanie:Recenzje prezentują mieszany odbiór książki, podkreślając jej złożoną tematykę i styl pisania. Niektórzy czytelnicy doceniają literacką głębię i filozoficzne poszukiwania, podczas gdy inni uważają je za nużące lub pozbawione spójności.
Zalety:Wielu recenzentów chwali pisarstwo i głębię myśli autora, zauważając, że książka ma niezwykłą prozę i wizjonerską jakość. Niektórzy czytelnicy uznali rozwój postaci za wciągający, zwłaszcza ewolucję głównego bohatera. Eksperymentalny styl i filozoficzne refleksje zostały również podkreślone jako mocne strony.
Wady:Kilku recenzentów wyraziło frustrację z powodu niejasności, chaotycznej struktury i powolnego tempa książki, zwłaszcza na początku. Niektórzy uznali ją za stratę czasu, uważając absurd za nieatrakcyjny, a brak tradycyjnej fabuły za rozczarowujący. Kilka osób wspomniało również, że nie wypada ona korzystnie w porównaniu z innymi dziełami tego samego autora.
(na podstawie 11 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
The Interrogation
Zawartość książki:
Z oryginalnej obwoluty wydania Atheneum, 1964.
"J. M. G. Le Cl zio, objawienie roku literackiego", brzmiał nagłówek Paris Express po przyznaniu zeszłorocznych nagród. Jury Goncourtów było zamknięte pięć do pięciu, dopóki jego przewodniczący nie użył swojego podwójnego głosu, aby przyznać nagrodę starszemu kandydatowi. Dziesięć minut później jury Renaudot wybrało kandydata, o którym myśleli, że może przegrać z inną nagrodą. Większość sekcji literackich opublikowała swoje wiadomości o nagrodach, stawiając Renaudot na pierwszym miejscu, aby przedstawić dwudziestotrzyletnie odkrycie, które wstrząsnęło paryskimi kręgami literackimi.
Czym jest Przesłuchanie? Najprawdopodobniej mitem bez wyraźnego rozgraniczenia. Bardzo samotny młody człowiek, Adam Pollo, być może pierwszy człowiek, być może ostatni, przeżywa niezwykłą wewnętrzną przygodę. Koncentruje się i odkrywa sposoby bycia, sposoby widzenia. Wchodzi w zwierzęta, w drzewo.... Nie ma żadnych spraw, nic go nie rozprasza; jest do całkowitej dyspozycji życia. Całe życie, to znaczy, z wyjątkiem społeczeństwa jego własnego gatunku - i tak kończy się ta historia.
"To następna faza po "nowej powieści"" - pisali krytycy. Kafka, mówili; bezpośredni potomek Joyce'a, mówili. Beckett, mówili. Jak nic innego, mówili. Kupiło ją sto tysięcy Francuzów. Mówili, że to dziwne i piękne. Wreszcie prawdziwy głos młodych, mówili krytycy. "Lubię J.D. Salingera", powiedział pan Le Cl zio i to było wszystko, co powiedział. Jego niezwykła pierwsza książka zostanie wkrótce opublikowana na całym świecie i wiele więcej zostanie powiedziane.
