Projekt Azorian: CIA i podniesienie poziomu K-129

Opinie czytelników

Książka „Project Azorian: The CIA and the Raising of K-129” autorstwa Normana Polmara i Michaela White'a przedstawia szczegółowy opis zuchwałych wysiłków CIA mających na celu uratowanie zatopionego radzieckiego okrętu podwodnego K-129 podczas zimnej wojny. Autorzy łączą badania z odtajnionych dokumentów i wywiadów z uczestnikami, aby nakreślić kompleksowy obraz tej złożonej operacji, która miała na celu odzyskanie cennych danych wywiadowczych. Narracja jest dobrze poparta ilustracjami i kontekstem historycznym, co czyni ją znaczącym wkładem w zrozumienie wysiłków wywiadowczych z czasów zimnej wojny.

⬤ Dobrze zbadana i szczegółowa relacja
⬤ przejrzyste ilustracje i grafiki zwiększają zrozumienie
⬤ obszerne wywiady z uczestnikami dostarczają unikalnych spostrzeżeń
⬤ obala mity otaczające projekt
⬤ cenne źródło dla entuzjastów historii wojskowości i inżynierii
⬤ dokładna eksploracja wyzwań technicznych i osiągnięć.

⬤ Tekst może być suchy i techniczny, pozbawiony wciągających elementów narracyjnych
⬤ może przytłoczyć czytelników niezainteresowanych szczegółowymi informacjami technicznymi
⬤ niektórzy czytelnicy uznają relację za mniej ekscytującą niż film dokumentalny
⬤ nie wszystkie aspekty są w pełni uwzględnione, co prowadzi do niezadowolenia osób poszukujących bogatszej narracji.

(na podstawie 133 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Project Azorian: The CIA and the Raising of the K-129

Zawartość książki:

Na początku sierpnia 1974 roku, pomimo niewiarygodnego ryzyka i po sześciu latach tajnych przygotowań, CIA podjęła próbę uratowania zatopionego radzieckiego balistycznego okrętu podwodnego K-129 z głębin północnego Pacyfiku. Zuchwały wysiłek został podjęty pod przykrywką podmorskiej operacji wydobywczej sponsorowanej przez ekscentrycznego miliardera Howarda Hughesa.

„Azorian” - błędnie zidentyfikowany przez prasę jako Projekt Jennifer - był najbardziej ambitnym przedsięwzięciem inżynierii oceanicznej, jakiego podjął się człowiek. Po przypadkowym zatonięciu radzieckiej rakietowej łodzi podwodnej w marcu 1968 roku, amerykańskie agencje wywiadowcze były w stanie określić dokładną lokalizację i opracować sposób podniesienia łodzi podwodnej z głębokości 16 400 stóp. Niezwykła akcja ratunkowa okrętu K-129, który zawierał uzbrojone w pociski nuklearne torpedy i jedną rakietę z głowicą nuklearną, a także sprzęt kryptograficzny, została przeprowadzona przez radzieckie okręty morskie kilkaset metrów od podnośnika, Hughes Glomar Explorer.

Książka jest częściowo oparta na badaniach do filmu dokumentalnego Michaela White'a Azorian: The Raising of the K-129, wydanego pod koniec 2009 roku. Badania nad książką i filmem dokumentalnym zmusiły CIA do wydania krótkiego raportu na temat Projektu Azorian na początku 2010 roku, przy czym jedna trzecia dokumentu została zredagowana.