Okręty podwodne zimnej wojny: Projektowanie i budowa amerykańskich i radzieckich okrętów podwodnych

Opinie czytelników

Książka zapewnia dogłębną analizę okrętów podwodnych z czasów zimnej wojny, podkreślając szczegóły techniczne, filozofie projektowania i ewolucję technologii okrętów podwodnych wykorzystywanych zarówno przez amerykańską, jak i radziecką marynarkę wojenną. Zawiera przekrojowe rysunki i zdjęcia, dzięki czemu jest cennym źródłem informacji dla entuzjastów i profesjonalistów. Choć chwalona za szczegółowość i wyważony opis, niektórzy czytelnicy zauważyli obszary wymagające poprawy, takie jak lepsze rozmieszczenie przypisów i dodatkowe treści dotyczące szkolenia i organizacji załogi.

Dogłębne i dobrze zbadane omówienie konstrukcji i operacji okrętów podwodnych, szczegółowe ilustracje i zdjęcia, zrównoważone spojrzenie na amerykańskie i radzieckie okręty podwodne, doskonałe źródło informacji na temat historii zimnej wojny, pouczające zarówno dla specjalistów technicznych, jak i zwykłych czytelników.

⬤ Słabe rozmieszczenie przypisów końcowych
⬤ niektórzy czytelnicy chcieli więcej treści na temat organizacji i szkolenia załogi
⬤ ograniczone nowe informacje dla osób zaznajomionych z poprzednimi pracami Polmara
⬤ brak niektórych rysunków technicznych do celów modelarskich.

(na podstawie 76 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Cold War Submarines: The Design and Construction of U.S. and Soviet Submarines

Zawartość książki:

Okręty podwodne odgrywały istotną, choć często niedocenianą, rolę w marynarkach wojennych supermocarstw podczas zimnej wojny. Ich załogi przeprowadzały operacje zbierania danych wywiadowczych, poszukiwały i były gotowe do zniszczenia okrętów podwodnych przeciwnika, a od wczesnych lat 60.

groziły atakami rakietowymi na ojczyznę przeciwnika, zapewniając pod wieloma względami najbardziej wytrzymały nuklearny środek odstraszający zimnej wojny. Zarówno dla Wschodu, jak i Zachodu, nowoczesny okręt podwodny wywodzi się z niemieckich projektów U-Bootów uzyskanych pod koniec II wojny światowej. Chociaż korzystały z podobnej bazy technologicznej, do lat 90.

supermocarstwa stworzyły floty okrętów podwodnych o radykalnie różnych konstrukcjach i możliwościach. W tym przełomowym studium, napisanym we współpracy z byłymi radzieckimi biurami projektowymi okrętów podwodnych, Norman Polmar i K.

J. Moore autorytatywnie pokazują, w jaki sposób różne misje okrętów podwodnych, priorytety przeciw okrętom podwodnym, poziomy kompetencji technicznych oraz podejścia do organizacji i zarządzania projektowaniem okrętów podwodnych spowodowały rozbieżności.