Prezydenci kontra prasa: Niekończąca się bitwa między Białym Domem a mediami - od ojców założycieli po fałszywe wiadomości

Opinie czytelników

Książka bada złożone relacje między prezydentami USA a prasą, od Jerzego Waszyngtona po Donalda Trumpa. Zapewnia historyczny wgląd w to, jak każdy prezydent wchodził w interakcje z mediami, pokazując, że ta kontrowersyjna relacja była stałym tematem w całej historii Ameryki.

Książka jest dobrze zbadana, pouczająca i zapewnia szeroką perspektywę historyczną na interakcje między prezydenturą a mediami. Obejmuje szeroki zakres prezydentów i oferuje cenny wgląd w ewolucję metod komunikacji. Narracja jest wciągająca, z konstruktywnymi analizami różnych administracji i ich interakcji z prasą.

Niektórzy czytelnicy uznali książkę za gęstą i wymagającą, wymagającą dobrego słownictwa. Rozdziały są skondensowane i mogą nie oferować nowych informacji dla osób dobrze zorientowanych w konkretnych prezydentach. Co więcej, niektórzy uważali, że książka przegapiła okazję do głębszej analizy implikacji tej relacji w obecnym krajobrazie medialnym.

(na podstawie 11 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Presidents vs. the Press: The Endless Battle Between the White House and the Media--From the Founding Fathers to Fake News

Zawartość książki:

Wielokrotnie nagradzany historyk prezydencki oferuje autorytatywny opis ataków amerykańskich prezydentów na naszą wolność prasy - w tym nową przedmowę opisującą koniec prezydentury Trumpa.

„Media FAKE NEWS”, napisał na Twitterze Donald Trump, »nie są moim wrogiem, są wrogiem narodu amerykańskiego«. Czy nasza wolna prasa kiedykolwiek stanęła w obliczu tak wielkiego zagrożenia? Być może nie - ale napięcie między prezydentami a dziennikarzami jest tak stare, jak sama republika.

Każdy prezydent był przekonany o własnej uczciwości i przejrzystości; każdy reporter, który zajmował się Białym Domem, wierzył z równym zapałem, że jego dziennikarski rygor chroni kraj przed niebezpieczeństwem. Nasz pierwszy prezydent, George Washington, był również pierwszym, który narzekał na swoje traktowanie w gazetach, choć utrzymywał swoje skargi w tajemnicy. Kolejni przywódcy, tacy jak John Adams, Abraham Lincoln, Woodrow Wilson i Barack Obama, nie byli już tak powściągliwi, posuwając się nawet do władzy wykonawczej w celu obalenia wolności prasy, a nawet ścigania dziennikarzy.

Theodore Roosevelt był pierwszym prezydentem, który aktywnie zarządzał stajnią reporterów, którzy podążali za nim, przekazując informacje, kierując relacjami i niszcząc historie, które kolidowały z jego planem. Była to strategia, która ożywiła publiczne poparcie TR, ale lekcja ta została utracona przez Woodrowa Wilsona, który nigdy nie przyjął reporterów do swojego wewnętrznego kręgu. Franklin Roosevelt na zawsze zmienił relacje z mediami, organizując ponad tysiąc prezydenckich konferencji prasowych i wykorzystując nową siłę radia, czasami całkowicie omijając prasę. John F. Kennedy wyróżniał się w telewizji i czarował reporterów, aby ukryć swoje życie osobiste, podczas gdy Richard Nixon jako pierwszy uznał prasę za wroga publicznego. Od czasów gazet i broszur do powstania Facebooka i Twittera, każdy prezydent wykorzystywał media, celowo lub nie, aby odcisnąć swój własny charakter na urzędzie.

W tej niezwykłej nowej historii, uznany naukowiec Harold Holzer bada podwójny wzrost amerykańskiej prezydentury i mediów, które ją ukształtowały. Od Waszyngtonu po Trumpa, kronika sporów i nieufności między tymi podstawowymi instytucjami, które definiują Stany Zjednoczone Ameryki, ujawniając, że istota ich konfrontacji jest wbudowana w tkankę narodu.