Prezentacja siebie w życiu codziennym

Opinie czytelników

Książka otrzymała zarówno pozytywne, jak i krytyczne recenzje, podkreślające jej znaczenie w zrozumieniu interakcji społecznych przez pryzmat wydajności i aktorstwa. Czytelnicy doceniają unikalne spojrzenie Goffmana na socjologię i koncepcje związane z zarządzaniem wrażeniem i autoprezentacją. Niemniej jednak pojawiają się głosy krytyki dotyczące gęstego stylu pisania i złożoności książki, co sprawia, że stanowi ona wyzwanie dla niektórych czytelników, zwłaszcza tych nieposiadających wykształcenia socjologicznego.

⬤ Zapewnia cenny wgląd w zachowania społeczne i interakcje.
⬤ Prezentuje unikalną „dramaturgiczną” perspektywę, która rezonuje z wieloma czytelnikami.
⬤ Bogata w przykłady i ilustracje, które pomagają wyjaśnić pojęcia.
⬤ Uznawana za klasykę socjologii, co czyni ją lekturą obowiązkową dla studentów i entuzjastów.
⬤ Wciągający styl pisania, pomimo swojej złożoności, utrzymuje zainteresowanie czytelników.
⬤ Odnosi się do współczesnej dynamiki społecznej i komunikacji.

⬤ Gęsty i złożony język może utrudniać czytanie, szczególnie laikom.
⬤ Niektóre przykłady są przestarzałe i nie mają współczesnego znaczenia.
⬤ Krytyczne poglądy na temat konieczności metafory performatywnej w zrozumieniu interakcji społecznych.
⬤ Sporadyczne problemy z jakością książki, takie jak puste słowa w niektórych wydaniach.

(na podstawie 149 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Presentation of Self in Everyday Life

Zawartość książki:

Jedno z najważniejszych dzieł XX wieku, będące odkrywczą analizą tego, jak prezentujemy się innym.

„Jaźń, jako odgrywana postać, nie jest więc czymś organicznym... jest efektem dramatycznym ”Jak komunikujemy innym, kim jesteśmy? Ta przełomowa praca jednego z najbardziej wpływowych socjologów XX wieku dowodzi, że nasze zachowanie w sytuacjach społecznych jest definiowane przez to, jak chcemy być postrzegani - co skutkuje pokazami zaskakująco podobnymi do tych aktorów w przedstawieniu teatralnym.

Od domów i ubrań, których używamy jako „stałych rekwizytów”, po „kulisy” samotności, w której nasze osobowości są ćwiczone i relaksowane, Goffman ujawnia, że ludzki charakter nie jest stały, ale płynny i świadomie utrzymywany. „Nigdy mniej niż genialny” New Statesman.