Azyle - Eseje o sytuacji społecznej pacjentów psychiatrycznych i innych więźniów

Opinie czytelników

Książka „Asylums” Ervinga Goffmana jest przełomowym dziełem w socjologii, badającym życie jednostek w zakładach psychiatrycznych i koncepcję instytucji totalnych. Choć chwalona za dogłębną analizę i znaczenie dla nauk społecznych, spotyka się również z krytyką za to, że jest gęsta, czasami sucha i niewystarczająco wciągająca.

⬤ Oferuje kompleksowe i dogłębne spojrzenie na życie w instytucjach psychiatrycznych, koncentrując się na osobistych historiach więźniów.
⬤ Uznawana za klasyczną i niezbędną lekturę dla studentów socjologii i psychologii.
⬤ Zapewnia wgląd w wpływ środowiska instytucjonalnego na indywidualną tożsamość i interakcje społeczne między pacjentami a personelem.
⬤ Ceniona za kontekst historyczny i krytyczne spojrzenie na przemysł psychiatryczny.

⬤ Może stanowić wyzwanie i być trudna w odbiorze, wymagając uważnej lektury i skupienia.
⬤ Niektórzy czytelnicy uznali styl pisania za suchy, a narrację za pozbawioną atrakcyjnych cech.
⬤ Krytykowany za niewystarczające uwzględnienie złożoności chorób psychicznych i konieczności zorganizowanego środowiska dla niektórych pacjentów.
⬤ Zawiera odniesienia do drażliwych tematów historycznych, które mogą być niepokojące dla niektórych czytelników.

(na podstawie 45 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Asylums - Essays on the Social Situation of Mental Patients and Other Inmates

Zawartość książki:

Jeden z najbardziej wpływowych badaczy społecznych XX wieku analizuje znaczenie azylu „Personel psychiatryczny dzieli z policjantami szczególne zadanie zawodowe polegające na pouczaniu i moralizowaniu dorosłych »To przełomowe dzieło nauk społecznych bada życie w «instytucjach totalnych”: zamkniętych, regimentowanych systemach więzień, szkół z internatem, domów opieki i, co najważniejsze, szpitali psychiatrycznych, które odcinają jednostki od społeczeństwa.

Skupiając się na relacji między więźniem a instytucją, w której się znajduje, Goffman odkrywa, w jaki sposób życie jest zarządzane „wewnątrz”, utratę tożsamości doświadczaną przez osoby tam przetrzymywane oraz sposoby, w jakie próbują odzyskać swoją tożsamość. „Jeden z najwybitniejszych i najbardziej prowokujących naukowców społecznych” The Times.