Prawo i święty

Opinie czytelników

Książka A.W. Pinka oferuje dogłębne zbadanie relacji między prawem Bożym a łaską, odnosząc się do powszechnych nieporozumień i wyjaśniając ponadczasowe znaczenie prawa dla współczesnych wierzących. Podkreśla chwałę łaski, która nie sprzeciwia się prawu, ale wypełnia jego wymagania przez Chrystusa, i zachęca do zrównoważonego zrozumienia roli prawa w życiu chrześcijan.

Książka jest bardzo pouczająca, dobrze napisana i ściśle biblijna. Skutecznie wyjaśnia cel prawa i jego związek z łaską, odpowiadając na powszechne nieporozumienia wśród wierzących. Wielu recenzentów uznało ją za otwierającą oczy i gorąco poleca ją do zrozumienia prawdziwej pozycji prawa w życiu chrześcijanina.

Niektórzy czytelnicy mogą mieć wrażenie, że książka kładzie większy nacisk na prawo niż na łaskę, co może być postrzegane jako legalistyczne. Wśród czytelników mogą również pojawić się nieporozumienia dotyczące interpretacji prawa i łaski przedstawionych przez Pinka.

(na podstawie 9 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Law and the Saint

Zawartość książki:

„Powiedziano, że każdy nieodrodzony grzesznik ma serce faryzeusza. Jest to prawdą; i równie prawdą jest, że każdy nieodrodzony grzesznik ma serce antynomisty.

Jest to charakter, który jest wyraźnie nadany cielesnemu umysłowi: jest to „nieprzyjaźń przeciwko Bogu”; a dowodem na to jest to, że „nie podlega prawu Bożemu, ani też nie może podlegać” (Rzym. 8:7). Czy powinniśmy się zatem dziwić, że podstawowe zasady faryzeizmu i antynomianizmu łączą się w tym samym umyśle? Między tymi pozornie przeciwstawnymi zasadami nie ma większej opozycji niż między wrogością a pychą.

Niejeden leniwy sługa nienawidził swego pana i jego służby, a mimo to miał dość pychy i zarozumiałości, by domagać się zapłaty. Faryzeizm i antynomianizm łączą się, podobnie jak Herod i Piłat, przeciwko Prawdzie”.

Arthur Walkington Pink był angielskim chrześcijańskim ewangelistą i biblistą. Choć urodził się w rodzinie chrześcijańskiej, wyemigrował do społeczności teozoficznej.

Jego nawrócenie nastąpiło dzięki cierpliwym napomnieniom ojca z Pisma Świętego. To Księga Przysłów 14:12: „Jest droga, która wydaje się człowiekowi słuszna, ale jej końcem są drogi śmierci”, szczególnie uderzyła go w serce i zmusiła do wyrzeczenia się teozofii i pójścia za Jezusem.