Prawo i dama

Opinie czytelników

Książka jest fascynującą powieścią kryminalną autorstwa Wilkie Collins, z dobrze rozwiniętymi postaciami, trzymającą w napięciu fabułą oraz tematami tożsamości i motywów. Czytelnicy doceniają wciągającą fabułę i złożoność bohaterów, zwłaszcza wyjątkową postać Miserrimusa Dextera. Jednak niektórzy czytelnicy uznali wiktoriańską wrażliwość za wyzwanie i zauważyli problemy z konkretnymi wydaniami, takie jak brakujący tekst lub słaba jakość druku.

⬤ Trzymająca w napięciu i wciągająca fabuła.
⬤ Dobrze rozwinięte i zapadające w pamięć postacie.
⬤ Unikalne i intrygujące zwroty akcji.
⬤ Dobra reprezentacja wiktoriańskich motywów.
⬤ Silna i odważna bohaterka.
⬤ Emocjonalna i wnikliwa narracja.

⬤ W niektórych wydaniach brakuje tekstu lub jakość druku jest niska.
⬤ Wiktoriańska wrażliwość może przeszkadzać współczesnym czytelnikom.
⬤ Niektórzy czytelnicy uważają, że akcja toczy się powoli.
⬤ Przedstawienie postaci kobiecych może być dla niektórych protekcjonalne.

(na podstawie 69 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Law and the Lady

Zawartość książki:

William Wilkie Collins (8 stycznia 1824 - 23 września 1889) był angielskim powieściopisarzem i dramaturgiem znanym z powieści Kobieta w bieli (1859) i Kamień księżycowy (1868). Ta ostatnia została nazwana pierwszą nowoczesną angielską powieścią detektywistyczną. Urodzony jako syn londyńskiego malarza Williama Collinsa i jego żony, rodzina przeniosła się do Włoch, gdy Collins miał dwanaście lat, mieszkając tam i we Francji przez dwa lata, dzięki czemu nauczył się włoskiego i francuskiego. Początkowo pracował jako sprzedawca herbaty. Publikując swoją pierwszą powieść, Antonina, w 1850 roku, Collins poznał Charlesa Dickensa, który stał się jego przyjacielem i mentorem. Niektóre utwory Collinsa pojawiły się najpierw w czasopismach Dickensa "Household Words" i "All the Year Round". Obaj współpracowali również nad dramatami i fikcją. Collins osiągnął stabilność finansową i międzynarodową popularność w latach 60. XIX wieku dzięki swoim najbardziej znanym dziełom, ale zaczął cierpieć na podagrę. Brał opium na ból, ale uzależnił się od niego. W latach 70. i 80. XIX wieku podupadł na zdrowiu i pogorszyła się jakość jego pisarstwa. Collins był krytyczny wobec instytucji małżeństwa: później dzielił swój czas między wdowę Caroline Graves, z którą mieszkał przez większość swojego dorosłego życia, traktując jej córkę jak swoją, a młodszą Marthę Rudd, z którą miał troje dzieci.

Dzieła Collinsa były wówczas klasyfikowane jako "powieści sensacyjne", gatunek postrzegany obecnie jako prekursor powieści detektywistycznej i suspensu. Pisał także przenikliwie o trudnej sytuacji kobiet oraz o kwestiach społecznych i domowych swoich czasów. Na przykład jego Hide and Seek z 1854 roku zawierało jeden z pierwszych portretów głuchoniemej postaci w literaturze angielskiej. Podobnie jak wielu pisarzy jego czasów, Collins najpierw opublikował większość swoich powieści jako seriale w czasopismach takich jak Dickens's All the Year Round i był znany jako mistrz tej formy, tworząc odpowiedni stopień napięcia, aby jego publiczność czytała z tygodnia na tydzień.....

Collins zmarł przy 82 Wimpole Street w wyniku udaru paralitycznego. Został pochowany na cmentarzu Kensal Green w zachodnim Londynie. Jego nagrobek opisuje go jako autora Kobiety w bieli (wikipedia.org).