Ocena:
Książka otrzymała w przeważającej mierze negatywną opinię od jednego z recenzentów, wskazującego na słaby styl pisania, brak faktycznych informacji i powierzchowne omówienie tematów. Inny recenzent określił książkę jako „bardzo dobrą”, ale nie podał żadnych szczegółów na poparcie tej opinii.
Zalety:Jeden z recenzentów uznał książkę za „bardzo dobrą”, wskazując na pewien poziom zadowolenia, choć nie podał szczegółów.
Wady:Książka jest krytykowana za to, że jest słabo napisana, brakuje w niej cytatów i odniesień, przedstawia powierzchowne opinie bez odpowiedniej wiedzy specjalistycznej i nie dostarcza faktycznych informacji ani spostrzeżeń na temat badań nad starzeniem się. Poglądy autora są opisywane jako niedoinformowane, a treść jest porównywana raczej do swobodnej rozmowy niż poważnej eksploracji tematów.
(na podstawie 2 opinii czytelników)
Truly Human Enhancement: A Philosophical Defense of Limits
Zniuansowana dyskusja na temat ulepszania człowieka, która opowiada się za ulepszeniem, które nie wykracza znacząco poza to, co jest obecnie możliwe dla istot ludzkich.
Transformacyjny potencjał technologii genetycznych i cybernetycznych w zakresie zwiększania ludzkich możliwości jest najczęściej albo odrzucany ze względów moralnych i ostrożnościowych, albo okrzyknięty przyszłym zbawieniem ludzkości. W tej książce Nicholas Agar oferuje bardziej zniuansowany pogląd, opowiadając się za umiarkowanym ulepszaniem człowieka - ulepszaniem atrybutów i zdolności, które nie wykraczają znacząco poza to, co jest obecnie możliwe dla istot ludzkich. Argumentuje przeciwko radykalnemu ulepszaniu człowieka lub ulepszeniom, które znacznie przekraczają obecne ludzkie możliwości.
Agar bada pojęcia transformacyjnej zmiany i motywy ulepszania człowieka.
Rozróżnia instrumentalną i wewnętrzną wartość ulepszeń.
Twierdzi, że zbyt wiele ulepszeń podważa ludzką tożsamość.
Rozważa możliwość istnienia naukowców ulepszonych poznawczo.
I argumentuje przeciwko radykalnemu przedłużaniu życia. Opowiadając się za umiarkowanym ulepszaniem, Agar argumentuje, że wiele zastrzeżeń wobec ulepszania jest lepiej rozumianych jako skierowanych na stopień ulepszenia, a nie na samo ulepszenie. Umiarkowane wzmocnienie człowieka spełnia wymóg prawdziwie ludzkiego wzmocnienia. Radykalnie zwiększając ludzkie zdolności poznawcze, możemy natomiast nieumyślnie stworzyć istoty ("post-osoby") o statusie moralnym wyższym niż osoby. Jeśli stworzymy istoty bardziej uprawnione do korzyści i ochrony przed krzywdami niż osoby, pisze Agar, będzie to zła wiadomość dla nieulepszonych. Umiarkowane ulepszanie ludzi oferuje bardziej atrakcyjną wizję przyszłości i naszych relacji z technologią.
