Praktyka obecności Boga: Rozmowy i listy brata Wawrzyńca

Opinie czytelników

Książka ta stanowi proste, ale głębokie spojrzenie na praktykowanie obecności Boga poprzez myśli i listy brata Wawrzyńca, XVII-wiecznego mnicha. Wielu czytelników uważa ją za inspirującą i praktyczną, podkreślającą znaczenie utrzymywania ciągłej rozmowy z Bogiem w codziennym życiu. Chociaż książka jest chwalona za wnikliwość i łatwość czytania, niektóre wydania są krytykowane za brak elementów lub trudność w przyswojeniu.

⬤ Inspirujące i praktyczne wskazówki, jak utrzymywać relację z Bogiem.
⬤ Krótka i łatwa w czytaniu (około 54 stron).
⬤ Nauki są ponadczasowe i mają zastosowanie we współczesnym życiu.
⬤ Zapewnia nowe spojrzenie na duchowość i codzienne działania.
⬤ Zachęca czytelników do praktykowania nieustannej modlitwy i świadomości obecności Boga.
⬤ Prostota podejścia brata Lawrence'a rezonuje z wieloma osobami, czyniąc ją dostępną dla szerokiego grona odbiorców.

⬤ Niektóre wydania są krytykowane za brak ważnych części (np. brakujących maksym).
⬤ W niektórych wersjach język może wydawać się przestarzały lub kwiecisty.
⬤ Niektórzy czytelnicy uważają, że druk jest mały lub trudny do zrozumienia.
⬤ Kilka komentarzy sugeruje, że materiał może być skomplikowany dla przeciętnego czytelnika.
⬤ Powtarzalność w listach brata Wawrzyńca może nie spodobać się każdemu.

(na podstawie 647 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Practice of the Presence of God: Conversations and Letters of Brother Lawrence

Zawartość książki:

Prezentowe wydanie uwielbianego klasyka.

Po raz pierwszy opublikowana w 1692 r., rok po śmierci brata Wawrzyńca, ta pięknie napisana i bardzo osobista mała książka była pielęgnowana przez pokolenia jako bogate źródło inspiracji i wskazówek dla wszystkich, którzy szukają prawdziwego i trwałego duchowego spełnienia.

Mikołaj Herman z Lotaryngii, lepiej znany jako brat Wawrzyniec, urodził się we Francji w 1611 roku i pochodził ze skromnego środowiska. Najpierw służył jako żołnierz, potem jako lokaj, a w wieku 55 lat wstąpił do zakonu karmelitów w Paryżu jako brat świecki, gdzie został kucharzem i zanurzył się w życiu pobożnym. Nie istniało dla niego rozróżnienie między "czasem pracy" a "czasem modlitwy". Zmarł w 1691 r. w wieku 80 lat, czczony przez wszystkich, którzy go znali.