The Positive Psychology of Personal Factors: Implications for Understanding Disability
W przeszłości interwencje mające na celu wpływanie na życie osób niepełnosprawnych opierały się na modelach niepełnosprawności opartych na deficytach.
Zaczęło się to zmieniać wraz z wprowadzeniem ram Światowej Organizacji Zdrowia (WHO), w szczególności Międzynarodowej Klasyfikacji Funkcjonowania (ICF), która podkreślała, że niepełnosprawność można zrozumieć jedynie w kontekście interakcji między zdrowiem, czynnikami środowiskowymi i czynnikami osobistymi oraz poprzez badanie wpływu tych czynników na aktywność i uczestnictwo danej osoby. ICF zidentyfikował czynniki osobiste jako jeden z elementów społeczno-ekologicznego modelu niepełnosprawności, ale nie dostarczył obszernej taksonomii tego, co stanowi takie czynniki.
Pozytywna psychologia czynników osobistych bada czynniki osobiste, które pochodzą z dziedziny psychologii pozytywnej i jako takie, aby rozpocząć identyfikację i budowanie opartych na mocnych stronach podejść do promowania pełnego uczestnictwa, godności i dobrobytu osób niepełnosprawnych.
