Appearances
"Przychodzę tu, gdy boję się, że moja dusza / uciekła na zawsze", mówi osoba mówiąca w Pozorach, o miejscu, w którym zbiegają się ziemia, woda i niebo.
W wierszach, które biorą swój kształt z codziennych spacerów po tętniącym życiem porcie, Michael Collins medytuje nad naturą, choć nie jako "jakieś miejsce, które odwiedzasz / jakieś muzeum, przez które nostalgia", ale jako miejsce spotkania i konfrontacji między naturą a cywilizacją, sztuką i podmiotem, świadomością i nieświadomością, życiem i śmiercią. Wiersze w tej sekwencji przedstawiają obrazy oferowane zarówno przez świat ludzki, jak i naturalny, nawet jeśli osoba mówiąca wie, że "nie może rozumować tych światów / z powrotem razem".
