Ocena:
Seria Johna Greya nadal urzeka czytelników bogatą fabułą, wciągającym rozwojem postaci oraz mieszanką humoru i tajemnicy. Osadzona w XVII wieku, najnowsza część obejmuje tematy morderstwa i czarów, prezentując zarówno zabawne, jak i prowokujące do myślenia elementy.
Zalety:⬤ Doskonały rozwój postaci, szczególnie Johna Greya i jego żony Aminty.
⬤ Mocne badania historyczne dodają głębi narracji.
⬤ Wciągające i zabawne tajemnice z zaskakującymi zwrotami akcji.
⬤ Humorystyczny styl pisania, który dobrze trafia do czytelników.
⬤ Każda książka z serii opiera się na poprzednich częściach, co sprawia, że jest to satysfakcjonująca lektura.
⬤ Problemy z dostępnością najnowszej książki w kanadyjskim Kindle Store.
⬤ Niektórzy czytelnicy mogą odczuwać potrzebę przeczytania całej serii, aby w pełni docenić relacje między postaciami.
(na podstawie 14 opinii czytelników)
Bleak Midwinter
Piąta zagadka historyczna Johna Greya.
1668.
John Grey jest teraz sędzią pokoju i mieszka w dworku, który odziedziczył po śmierci matki wraz ze swoją nową żoną, Amintą.
Gdy wioska zostaje odcięta od reszty świata przez obfite opady śniegu, George Barwell zostaje znaleziony martwy w lesie. Grey zostaje wezwany do zbadania okropnie oszpeconego ciała wśród plotek, że atak był dziełem diabła, ponieważ ofiara została przeklęta przez renomowaną wiedźmę Alice Mardike zaledwie kilka dni przed jego gwałtowną śmiercią.
Podczas gdy teść Barwella prowadzi mieszkańców wioski do porwania Alice i wrzucenia jej do stawu młyńskiego, aby sprawdzić, czy unosi się na wodzie jako czarownica, czy też tonie jako niewinna kobieta, Grey zgadza się zbadać morderstwo: jego głównym podejrzanym jest sam człowiek prowadzący polowanie na czarownice.
Ale jeśli Grey nie rozwiąże zagadki śmierci George'a Barwella w ciągu tygodnia, Mardike zostanie osądzona za czary - a wyrok został już wydany...
Pochwały dla L. C. Tyler.
„Tyler żongluje swoimi postaciami, dowcipem i sprytnymi one linerami z idealną równowagą” The Times.
„Wartkie tempo, żywe dialogi, nikczemnie dowcipne one-linery posolone wyrafinowaniem... Dlaczego nie mielibyśmy chcieć więcej Johna Greya? The Bookbag.
„Zawrotny wir fabuły i kontrfabuły” Guardian.
„Zostałam uwiedziona od pierwszej sceny Johna Greya” Ann Cleeves.
„Niezwykle udana” Helen Dunmore.
