Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka bada koncepcję ostateczności sądowej i argumentuje przeciwko powszechnemu przekonaniu, że decyzje Sądu Najwyższego są absolutne. Szczegółowo opisuje różne sposoby, w jakie decyzje te mogą być kwestionowane lub odwracane, zapewniając dogłębną analizę wielu tematów prawnych, jednocześnie opowiadając się za bardziej zaangażowanym dialogiem sądowym z innymi gałęziami rządu.
Zalety:Autor jest wysoko ceniony i posiada rozległą wiedzę specjalistyczną w zakresie analizy prawnej, zapewniając 256 stron przemyślanych i wymagających treści. Struktura książki pozwala na wyraźne odniesienie do szczegółowych przypisów, a szeroki zakres obejmuje ważne kwestie związane z prawami obywatelskimi i konsekwencjami decyzji Sądu Najwyższego.
Wady:Ilość szczegółów może być czasami przytłaczająca, co może stanowić wyzwanie dla niektórych czytelników. Książka jest uważana za obszerną i gęstą, co może sprawić, że będzie mniej dostępna dla ogółu odbiorców.
(na podstawie 1 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Reconsidering Judicial Finality: Why the Supreme Court Is Not the Last Word on the Constitution
Zawartość książki:
Sędziowie federalni, prawnicy, eksperci i dziennikarze często opisują Sąd Najwyższy jako ostateczne słowo w sprawie znaczenia Konstytucji. Zapis historyczny przedstawia zupełnie inny obraz. Dokładna i odkrywcza lektura tego zapisu, od 1789 roku do dnia dzisiejszego, Reconsidering Judicial Finality przypomina nam o "niezmiennym fakcie", jak zauważył kiedyś prezes Rehnquist, "że nasz system sądowniczy, podobnie jak ludzie, którzy nim zarządzają, jest omylny". A Sąd nieuchronnie skłonny do błędnych obliczeń i błędów, jak wyraźnie pokazuje ta książka, nie może mieć niepodważalnego ostatniego słowa w kwestiach konstytucyjnych.
W tym dogłębnie zbadanym, ostro uzasadnionym dziele obalania mitów prawnych, konstytucjonalista Louis Fisher wyjaśnia, w jaki sposób spory konstytucyjne są rozstrzygane przez wszystkie trzy gałęzie rządu i przez ogół społeczeństwa, przy czym Sąd Najwyższy często odgrywa drugorzędną rolę. Decyzje Sądu Najwyższego zostały oczywiście zakwestionowane i uchylone w wielu sprawach - dotyczących niewolnictwa, praw obywatelskich, przepisów dotyczących pracy dzieci, internowania Japończyków podczas II wojny światowej, aborcji i wolności religijnej. To, co Fisher pokazuje nam na podstawie poszczególnych przypadków, to sposób, w jaki wybrane władze, naukowcy i amerykańska opinia publiczna regularnie naciskają na politykę sprzeczną z orzeczeniami Trybunału - i regularnie zwyciężają, choć proces ten może czasami trwać dziesięciolecia. Od powszechnego błędnego odczytywania wyroku w sprawie Marbury przeciwko Madisonowi, przez błędne rozumienie Sądu Najwyższego jako zaufanego strażnika praw jednostki, po wątpliwe założenia decyzji Sądu w sprawie Citizens United, praca Fishera pokazuje dystans i różnicę między Sądem jako ostatecznym arbitrem w sprawach konstytucyjnych a osądem historii.
Werdykt Reconsidering Judicial Finality jest jasny: traktowanie dziewięciu sędziów Sądu Najwyższego jako ostatniej nadziei demokracji lub jako niebezpiecznych aktywistów podważających demokrację jest nadawaniem im nadmiernego znaczenia. Konstytucja należy do wszystkich trzech gałęzi rządu - i wreszcie do narodu amerykańskiego.
