Polityka naszego ja: Władza, autonomia i płeć we współczesnej teorii krytycznej

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

The Politics of Our Selves: Power, Autonomy, and Gender in Contemporary Critical Theory

Zawartość książki:

Niektórzy teoretycy krytyczni rozumieją "ja" jako ukonstytuowane przez relacje władzy, podczas gdy inni kładą nacisk na autonomiczne zdolności "ja" do krytycznej refleksji i celowej autotransformacji. Do tej pory zbyt często zakładano, że te dwa rozumienia jaźni są niekompatybilne. W swojej nowej, odważnej książce Amy Allen argumentuje, że zdolność do autonomii jest zakorzeniona w samych relacjach władzy, które konstytuują jaźń.

Ramy teoretyczne Allen oświetlają oba aspekty tego, co nazywa ona, podążając za Foucaultem, "polityką naszych jaźni". Analizuje władzę w całej jej głębi i złożoności, w tym skomplikowane zjawisko uległości, nie rezygnując przy tym z ideału autonomii. Opierając się na oryginalnych i krytycznych odczytaniach różnorodnej grupy teoretyków, w tym Michela Foucaulta, Jurgena Habermasa, Judith Butler i Seyli Benhabib, Allen pokazuje, w jaki sposób jaźń może być zarówno ukonstytuowana przez władzę, jak i zdolna do autonomicznej samokonstytucji. Jej argumentacja stanowi znaczący i istotny wkład w teorię feministyczną i krytyczną teorię społeczną, które od dawna zmagają się z relacją między władzą a sprawczością.

Jeśli teoria krytyczna ma być prawdziwie krytyczna, argumentuje Allen, będzie musiała zwrócić większą uwagę na zjawisko podporządkowania i będzie musiała przemyśleć wyzwania, jakie pojęcie podporządkowania stawia przed krytyczno-teoretyczną koncepcją autonomii. W szczególności Allen szczegółowo omawia, w jaki sposób normatywne aspiracje Habermasowskiej teorii krytycznej muszą zostać przekształcone w świetle koncepcji podmiotowości Foucaulta i Butler. Książka ta jest oryginalna zarówno w swojej próbie jednoczesnego myślenia o władzy i autonomii, jak i w wysiłkach zmierzających do wprowadzenia prac Foucaulta i Habermasa w produktywny dialog.