Koniec postępu: Dekolonizacja normatywnych podstaw teorii krytycznej

Opinie czytelników

Recenzje podkreślają krytyczną analizę kolonializmu przez pryzmat eurocentrycznych epistemologii, argumentując za zniuansowanym rozumieniem postępu społecznego i nowoczesności. Pisarstwo jest chwalone jako piękne i pełne pasji, zawierające ważne punkty istotne dla studiów postkolonialnych.

⬤ Wciągające argumenty i pasja pisania
⬤ oferuje bogate studium Foucaulta i teoretyków szkoły frankfurckiej
⬤ skutecznie krytykuje utrzymujące się europocentryczne epistemologie
⬤ uważana za niezbędną lekturę dla osób zainteresowanych dekolonizacją środowiska akademickiego.

Niektórzy recenzenci uważają, że autor pomija aspiracje krajów nierozwiniętych do nowoczesności; obawy o wykonalność osiągnięcia szerokich idei teoretycznych w kontekście globalnych problemów.

(na podstawie 4 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The End of Progress: Decolonizing the Normative Foundations of Critical Theory

Zawartość książki:

Podczas gdy teoretycy postkolonialni i dekolonialni całkowicie obalili ideę postępu historycznego jako eurocentryczny, imperialistyczny i neokolonialny fałsz, wielu najwybitniejszych współczesnych myślicieli związanych ze szkołą frankfurcką - J rgen Habermas, Axel Honneth i Rainer Forst - broniło idei postępu, rozwoju i nowoczesności, a nawet uczyniło takie idee kluczowymi dla swoich normatywnych roszczeń.

Czy cel szkoły frankfurckiej, jakim jest radykalna zmiana społeczna, może przetrwać tę krytykę? I jak wyglądałaby zdekolonizowana teoria krytyczna? Amy Allen rozbija teorię krytyczną od wewnątrz, rezygnując z progresywnego odczytywania historii, zachowując jednocześnie pojęcie postępu jako imperatywu politycznego, tak wymownie bronionego przez Adorno. Teoria krytyczna, według Allen, jest najlepszym zasobem, jaki mamy do osiągnięcia emancypacyjnych celów społecznych.

Wyobrażając sobie na nowo zdekolonizowaną teorię krytyczną po zakończeniu postępu, Allen ratuje ją od zapomnienia i daje jej przyszłość.