Pola bitew w Ardenach: Grudzień 1944-styczeń 1945

Opinie czytelników

Książka została dobrze przyjęta ze względu na wciągającą treść i fotograficzne ujęcie pola bitwy w Ardenach, stanowiąc dobre źródło informacji dla osób zainteresowanych zwiedzaniem tego obszaru. Jednak niektórzy czytelnicy spodziewali się poważniejszej analizy historycznej i byli rozczarowani skupieniem się na turystyce, a nie na dogłębnej historii.

⬤ Bardzo dobra lektura
⬤ zapewnia wgląd w osobiste doświadczenia
⬤ dobrze napisana i dobrze sfotografowana
⬤ doskonała dla turystyki bitewnej
⬤ dobre ilustracje i porównania pola bitwy
⬤ zwięzły przegląd bitwy o wybrzuszenie
⬤ polecana dla budowniczych dioram i entuzjastów historii.

⬤ Bardziej książka turystyczna niż poważna historia
⬤ brak szczegółowych map
⬤ nie spełnia oczekiwań dotyczących dogłębnej analizy historycznej.

(na podstawie 6 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Ardennes Battlefields: December 1944-January 1945

Zawartość książki:

Tuż po siedemdziesiątej rocznicy bitwa o wybrzuszenie nie straciła nic ze swojego znaczenia. Największa bitwa stoczona przez wojska amerykańskie na kontynencie europejskim rozpoczęła się niespodziewanym atakiem czterech niemieckich armii 16 grudnia 1944 roku, na czele których stała śmietanka niemieckich sił pancernych. Pod osłoną złej pogody i obfitych opadów śniegu, ostatni rzut kośćmi Hitlera miał na celu odbicie Antwerpii, podzielenie aliantów, podzielenie ich politycznego przywództwa i wymuszenie pokoju na Zachodzie, co pozwoliłoby siłom niemieckim skoncentrować się na pokonaniu Armii Czerwonej.

Strategiczna mrzonka czy nie, atak był wściekły i pozbawił front wschodni posiłków: 12 dywizji pancernych i 29 dywizji piechoty, około 2000 czołgów i dział szturmowych - głównie PzKpfw IV (800), Panter (750) i Tygrysów (250, w tym kilka nowych Tygrysów Królewskich) - stanęło na czele natarcia, które rozbiło amerykańską 1. i 9. armię.

Niemal całkowite zaskoczenie zostało osiągnięte dzięki połączeniu nadmiernej pewności siebie aliantów, zaabsorbowania planami ofensywnymi i słabego rozpoznania. Niemcy zaatakowali tam, gdzie najmniej się tego spodziewali - w zalesionych Ardenach - słabo bronionym odcinku linii alianckiej, wykorzystując warunki pogodowe, które uziemiły przeważające siły powietrzne aliantów. Odpowiedź aliantów była wspaniała. Początkowe niepowodzenia wydobyły to, co najlepsze z armii Eisenhowera, które z determinacją i zaciętością walczyły z wrogiem i żywiołami. Ciężkie bitwy najlepiej podsumowuje obrona północnego ramienia wokół Grzbietu Elsenborn, bitwa o St. Vith, a na południu oblężenie Bastogne, gdzie dowódca miasta, gen. McAuliffe, odrzucił niemieckie wezwania do poddania się zwięzłą odpowiedzią: "Nuts.".

W ciągu dziesięciu dni niemiecki atak został zniweczony. Patton, w tym czasie planujący atak dalej na południe, obrócił swoją Trzecią Armię w genialnym manewrze, który odciążył Bastogne i rozpoczął kontratak, który miał wyprzeć Niemców z powrotem za Ren.

The Ardennes Battlefields zawiera szczegółowe informacje na temat tego, co można dziś zobaczyć w terenie - sprzęt, pomniki, muzea i cmentarze - wykorzystując mieszankę mediów, aby zapewnić przegląd kampanii: stare i nowe mapy podkreślają, co przetrwało, a co nie; ówczesne i obecne fotografie pozwalają na fascynujące porównania ze zdjęciami wykonanymi w tamtym czasie; zdjęcia lotnicze nadają historii inny kąt. Piąta książka Leo Marriotta i Simona Forty'ego o alianckiej inwazji na Europę przedstawia inne spojrzenie na to kluczowe pole bitwy.