Podróż do punktu Omega: Autobiografia z 1964 roku

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 4 głosach.

Oryginalny tytuł:

A Journey to Point Omega: Autobiography from 1964

Zawartość książki:

Niniejszy tom, którego oryginalna wersja została opublikowana w 1988 roku, zamyka autobiograficzne pisma współczesnego filozofa chrześcijańskiego, który przeżył dwie wojny światowe i przewrót kościelny w Kościele katolickim w kontekście Soboru Watykańskiego II. To, co wyróżnia tego filozofa na przestrzeni jego życia - ze wszystkimi jego społecznymi i politycznymi niepewnościami - to jego nieustanne oddanie prawdzie i oczywista niezachwiana uczciwość.

Tematy, z którymi czytelnik jego poprzednich prac będzie dobrze zaznajomiony, powracają w tym tomie. Ten oddany katolicki filozof, który wolał swoją niezależność jako trener nauczycieli od mniej niezależnej roli profesora na katolickim uniwersytecie, był dość przygotowany do krytykowania zmian w Kościele, które wynikały z Soboru Watykańskiego II. W swojej obronie sacrum, które uważał za zagrożone przez popularyzatorskie trendy w Kościele, krytykował to, co postrzegał jako rozwodniony język we współczesnych niemieckich tłumaczeniach kościelnych tekstów liturgicznych; rosnące preferencje dla świeckich strojów; oraz kompromisowe zmiany, w wyniku których znaki sakramentalne - na przykład otaczające chrzest - zostały zredukowane do tego stopnia, że nie miały już mocy, by oznaczać swoje święte znaczenie nawet dla kongregacji o dobrych intencjach.

Jako wielki miłośnik filozofii Platona, Augustyna i Akwinaty - między innymi - Pieper podkreślał potrzebę życia w prawdzie. Nie uważał prawdy jedynie za coś abstrakcyjnego, ale za coś, czym należy żyć egzystencjalnie. Chociaż potrafił wyjaśnić swoją filozofię w jasnych, racjonalnych terminach, co szczególnie wyróżniało go w jego powojennych wykładach dla chętnych studentów, którzy byli głodni intelektualnego przewodnictwa i przywództwa, wielkim zainteresowaniem jego filozofii było, być może, jego zaabsorbowanie tajemnicą - tym, co wpływa na nasze życie wewnętrzne, ale udaremnia wszelkie nasze próby wyjaśnienia go w czysto racjonalnych kategoriach.

Jako filozof - można powiedzieć, że filozof chrześcijański - Pieper wydaje się przestrzegać tradycyjnych granic między filozofią a teologią. Jego pokolenie było narażone na modernistyczne debaty w Kościele. Stwierdzenie, że Boskość może być uchwycona przez nasze czysto ludzkie procesy myślowe, zostałoby uznane za heretyckie - dostęp do Boskości był możliwy tylko dzięki wierze i łasce. Pieper nie był heretykiem. Ale nie był też całkowicie konserwatywny. W rzeczywistości jego filozofia, ściśle związana z egzystencjalizmem - pomimo jego troski, na przykład, o zdystansowanie się od negatywnego egzystencjalizmu Sartre'a - skupiała się na wewnętrznym egzystencjalnym uchwyceniu przez jednostkę najgłębszej rzeczywistości. Prawda znajduje się w nas, nawet jeśli pozostaje tajemnicą. To, co leży poza śmiercią, jest dla jednostki ostateczną tajemnicą.