Podręcznik prawosławnego kapłana anglikańskiego

Opinie czytelników

The Orthodox Anglican Priest's Manual to kompleksowy i dobrze zorganizowany przewodnik dla anglikańskich księży, obejmujący szeroki zakres tematów związanych z obowiązkami i posługami kapłańskimi w Kościele anglikańskim. Autor, wielebny Taylor, zapewnił aktualizacje i wyjaśnienia, które są szczególnie cenne zarówno dla aktywnych, jak i nieaktywnych duchownych. Podręcznik jest znany ze swojej przystępności i włączenia nowoczesnych tłumaczeń tradycyjnych modlitw i obrzędów. Recenzent uważa go zarówno za przydatny, jak i inspirujący, szczególnie dla osób zaangażowanych w pracę kościelną lub zainteresowanych praktykami religijnymi Wspólnoty Anglikańskiej.

Podręcznik jest wyczerpujący, dobrze udokumentowany i dobrze zorganizowany, co czyni go cennym źródłem informacji dla księży. Zawiera nowoczesne tłumaczenia Modlitewnika Powszechnego z 1928 r. oraz aktualizacje procedur kościelnych. Przemawia do szerokiego grona odbiorców, w tym zarówno duchownych, jak i świeckich zainteresowanych praktykami anglikańskimi. Recenzent uznał go za inspirujący i przydatny do pisania i praktycznego zastosowania.

Podręcznik jest obecnie dostępny tylko w wersji drukowanej, nie ma jeszcze formatu cyfrowego. Niektórzy czytelnicy mogą uznać go za specjalistyczny, skierowany głównie do osób należących do tradycji anglikańskiej.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Orthodox Anglican Priest's Manual

Zawartość książki:

Oficjum dla chorych i umierających jest zapomnianym dzieckiem Modlitewnika Powszechnego. Rubryki nie były aktualizowane od 1549 roku, ale od tego czasu wiele się zmieniło.

Ludzie trafiają do szpitali i domów opieki, zamiast kłaść się do łóżek. Dzięki dłuższemu życiu i nowoczesnej medycynie ludzie żyją dłużej i często doświadczają większej liczby i dłuższych hospitalizacji. Nawiedzenie chorych zostało skrócone, aby odzwierciedlić korzystanie z niego w szpitalu lub domu opieki zamiast w domu.

Zarezerwowany sakrament jest zwykle preferowany podczas posługi chorym. Nabożeństwo komunijne jest przeznaczone do użytku przez kapelanów i duchowieństwo parafialne podczas wizyt w szpitalach, domach opieki i domach opieki.

Może być również używane poza kapelanią. Kapelani odkryli, że wielu umierających lubi, gdy czyta się im Psalmy, więc Psałterz został włączony z BCP 1928 (z wyjątkiem Psalmu 23, który jest KJV).