Ocena:

W recenzjach podkreślono, że książka służy jako niezbędne źródło zrozumienia modelu biopsychospołecznego w opiece zdrowotnej, chwaląc jej dostępność i kompleksowe podejście. Jednak niektórzy krytycy zauważają, że jest ona nieco przestarzała i nie krytykuje odpowiednio modelu, sugerując potrzebę bardziej współczesnych perspektyw.
Zalety:Wyjątkowy zasób, dobrze napisany i przystępny, celebruje model biopsychospołeczny, informuje i inspiruje pracowników służby zdrowia, ma przejrzystą strukturę, ogranicza żargon techniczny, zawiera cenne historie przypadków.
Wady:Treść jest nieco przestarzała, brakuje krytycznej analizy modelu biopsychospołecznego, zbyt uproszczone spojrzenie, nie jest ostatecznym rozwiązaniem kwestii opieki zdrowotnej.
(na podstawie 5 opinii czytelników)
The Biopsychosocial Approach: Past, Present, Future
Przez tysiące lat kultura zachodnia dychotomizowała naukę i sztukę, empiryzm i subiektywne doświadczenie oraz biologię i psychologię. W przeciwieństwie do dominującego poglądu w filozofii, neuronauce i krytyce literackiej, George Engel, internista i praktykujący lekarz, opublikował artykuł w czasopiśmie Science w 1977 roku zatytułowany "Potrzeba nowego modelu medycznego: Wyzwanie dla biomedycyny".
W kontekście medycyny klinicznej Engel dokonał zwodniczo prostej obserwacji, że działania na poziomie biologicznym, psychologicznym i społecznym są dynamicznie powiązane i że relacje te wpływają zarówno na proces, jak i wyniki opieki. Perspektywa biopsychospołeczna wiąże się z uznaniem, że choroba i choroba nie objawiają się jedynie w kategoriach patofizjologii, ale mogą również jednocześnie wpływać na wiele różnych poziomów funkcjonowania, od komórek po układ narządów, od osoby po rodzinę i społeczeństwo. Model ten zapewnia szersze zrozumienie procesów chorobowych jako obejmujących wiele poziomów funkcjonowania, w tym wpływ relacji lekarz-pacjent.
Niniejsza książka, która zawiera przełomowy artykuł Engela, analizuje ciągłe znaczenie jego pracy i modelu biopsychospołecznego, ponieważ jest on stosowany w praktyce klinicznej, badaniach oraz edukacji i administracji. Wśród autorów są: THOMAS INUI, RICHARD FRANKEL, TIMOTHY QUILL, SUSAN McDANIEL, RONALD EPSTEIN, PETER LeROUX, DIANE MORSE, ANTHONY SUCHMAN, GEOFFREY WILLIAMS, FRANK deGRUY, ROBERT ADER, THOMAS CAMPBELL, EDWARD DECI, MOIRA STEWART, ELAINE DANNEFER, EDWARD HUNDERT, LINDSEY HENSON, ROBERT SMITH, KURT FRITZSCHE, MANFRED CIERPKA, MICHAEL WIRSCHING, HOWARD BECKMAN i THEODORE BROWN.