Poddanie się ciszy: Cykle modlitwy kwakrów

Opinie czytelników

Książka „Surrendering into Silence” Johnsona to zorientowana na kwakrów eksploracja modlitwy kontemplacyjnej, podkreślająca znaczenie wspólnoty w praktykach duchowych. Służy jako elementarz dla kwakrów, będąc jednocześnie dostępnym dla szerszej publiczności zainteresowanej kontemplacyjną ciszą i stojącą za nią psychologią.

⬤ Zapewnia cenny wgląd w modlitwę kontemplacyjną z perspektywy kwakrów.
⬤ Wykorzystuje różnorodne cytaty z różnych tradycji duchowych, aby wzbogacić treść.
⬤ Podkreśla znaczenie wspólnoty w praktykach duchowych.
⬤ Działa jako pomocne wprowadzenie zarówno dla kwakrów, jak i osób nowych w kontemplacyjnej ciszy.

⬤ Może wydawać się zbyt znajoma dla osób już przeszkolonych w podobnych naukach, takich jak te Thomasa Keatinga.
⬤ Wydaje się być skierowana głównie do kwakrów, co może ograniczać jej atrakcyjność dla osób z innych tradycji.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Surrendering into Silence: Quaker Prayer Cycles

Zawartość książki:

Duchowość kwakrów jest w swej istocie praktyką kontemplacyjną, która opiera się na ścieżce nauczanej i przeżywanej przez Jezusa. Tradycyjne doświadczenie kwakrów polega na tym, że Duch Boży komunikuje się bezpośrednio z każdą osobą, zwłaszcza gdy spędzamy czas w ciszy, i jest doświadczany głównie jako wewnętrzne światło w sumieniu. Co więcej, gdy podążamy za tym wewnętrznym światłem, otrzymujemy więcej światła i większą czystość serca lub świętość, i odradzamy się wewnętrznie, gdy Duch Boży (Chrystus) opanowuje nasze życie.

Wiele cytatów w tej pracy celowo pochodzi od pierwszych kwakrów, których niezwykła duchowa siła otworzyła wizję prawdziwego chrześcijaństwa i zmieniła otaczający ich świat. Język lat 1600 brzmi obco dla naszych uszu, dopóki nie stanie się znajomy. Wiele słów miało różne znaczenia na przestrzeni wieków, co wyraźnie widać w różnych sformułowaniach Biblii w wersji Króla Jakuba i poprawionej wersji standardowej. Zachęcamy czytelników, aby usiedli i poczuli duchowe przesłanie tych pisemnych doświadczeń naszych kwakierskich kaznodziejów i starszych, a także wybranych fragmentów Pisma Świętego.

Doświadczenie i zrozumienie kwakrów jest takie, że Bóg jest zawsze gotowy, aby nas prowadzić i iść przed nami, chociaż możemy być wezwani do czekania, aż będziemy wewnętrznie przygotowani. "Droga otworzy się" w Bożym czasie, a nie w naszych własnych ramach czasowych.