Pocztówki od Eda: Dysputy i Salvos od amerykańskiego ikonoklasty

Opinie czytelników

Książka „Postcards from Ed” to zbiór listów i pocztówek Edwarda Abbeya, ukazujących jego dowcip, humor i złożoną osobowość. Podczas gdy fani doceniają intymne i wnikliwe spojrzenie na życie i myśli Abbeya, niektórzy byli rozczarowani brakiem osobistej korespondencji i przewagą listów omawiających jego karierę pisarską.

Książka oferuje zabawną, wciągającą kolekcję korespondencji Abbeya, ukazującą jego żrący dowcip i wnikliwe komentarze na temat literatury i środowiska. Fani Abbeya uznają te listy za zachwycający dodatek do jego spuścizny literackiej, zapewniający intymny wgląd w jego myśli i relacje. Listy są dobrze skonstruowane, przypominając raczej skondensowane eseje niż rozwlekłe wpisy do dziennika.

Wielu czytelników spodziewało się bardziej osobistej kolekcji listów, ale okazało się, że większość treści była poświęcona jego karierze pisarskiej, listom do redaktorów i korespondencji z czasopismami, co zmniejszyło osobisty charakter. Niektórzy fani uważali, że niektórym listom brakowało głębi, a krytyka jego życia osobistego wzbudziła obawy dotyczące postrzeganej hipokryzji w odniesieniu do jego poglądów na temat wzrostu populacji.

(na podstawie 18 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Postcards from Ed: Dispatches and Salvos from an American Iconoclast

Zawartość książki:

Ale do diabła, lubię pisać listy. To znacznie łatwiejsze niż pisanie książek".

"I Ed Abbey pisał listy. W swojej słynnej - lub niesławnej - 45-letniej karierze, kartki i listy Abbeya stały się równie legendarne jak jego książki ze względu na ich dowcip, jadowitość i zdolność mówienia prawdy do władzy. Opublikowane tutaj po raz pierwszy listy oferują fascynujące, często przezabawne spojrzenie na umysł jednego z najbardziej obrazoburczych i uwielbianych amerykańskich autorów.

Żaden temat nie był zbyt banalny, zbyt tajemniczy lub zbyt głęboki, by Abbey mógł go objaśnić: seks, cheerleaderki, mormoni, Aspen i dziewczyny Bonda są omówione tak radośnie, jak Stegner, Dylan, Chomsky, buddyzm i zdrada. Niezależnie od tego, czy Abbey karci redaktora za upraszczanie ("Musiałam tracić godziny na usuwanie tej burzy much na maszynopisie"), czy też przeklina zwolenników wojny w Wietnamie, jej słuszne oburzenie daje nadzieję i inspirację pokoleniu, które desperacko potrzebuje obu tych rzeczy.