Pocałunek maski: piękno, niedopowiedzenie i kobiecość w japońskim teatrze noh

Opinie czytelników

Książka wywołuje mieszane reakcje czytelników, z których niektórzy doceniają zrozumienie kobiet i spostrzeżenia kulturowe autora, podczas gdy inni krytykują ją jako niezorganizowaną i pobłażliwą. Odnotowano eksplorację japońskiej kultury, w szczególności teatru Noh i kobiecości, ale wielu czytelników uważa, że brakuje jej głębi i spójności.

Czytelnicy doceniają wiedzę autora na temat kobiet i kultury, a także jego intelektualny i poetycki styl pisania. Skupienie się na japońskim teatrze Noh jest postrzegane przez niektórych jako fascynujące. Unikalne podejście Vollmanna do opowiadania historii i jego zdolność do angażowania się w złożone tematy są również chwalone.

Krytycy podkreślają brak obrazów w wydaniu Kindle i wyrażają frustrację z powodu organizacji książki i pobłażliwości autora. Niektórzy uważają, że kluczowe pytania, szczególnie dotyczące kobiecości, pozostają bez odpowiedzi, a pisanie może zbaczać z tematu. Inni uważają ją za rozczarowującą w porównaniu z poprzednimi pracami Vollmanna.

(na podstawie 11 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Kissing the Mask: Beauty, Understatement and Femininity in Japanese Noh Theater

Zawartość książki:

"Nieustraszony dziennikarz i powieściopisarz William T. Vollman nie ma sobie równych pod względem zasięgu, moralnego imperatywu i artyzmu".

-- Booklist

William T. Vollmann, nagrodzony National Book Award autor książki Europe Central, oferuje czarujące, sugestywne i przeszywające badanie starożytnej japońskiej tradycji teatru Noh i kluczy, które posiada dla naszego współczesnego rozumienia piękna. Kissing the Mask jest pierwszą ważną książką o Noh napisaną przez amerykańskiego pisarza od czasu opublikowania w 1916 roku klasycznego studium Pisan Cantos and the Noh autorstwa Ezry Pounda. Ale Kissing the Mask to czysty Vollman - ilustrowany zdjęciami autora z prowokacyjnymi powiązanymi pobocznymi dyskusjami na temat kobiecości, transpłciowości, kabuki, pornografii, gejsz i nie tylko.

--Pico Iyer, New York Times Book Review.