Księga Dolores

Opinie czytelników

Książka „Dolores” autorstwa Vollmanna zbiera pochwały za odważną eksplorację cross-dressingu i tożsamości płciowej, a także za szczegółowe omówienie technik fotografii antycznej. Czytelnicy uważają ją za prowokującą i wymagającą lekturę, która zagłębia się w tematy kobiecości i bólu. Towarzysząca jej sztuka wizualna jest doceniana za jej piękno i znaczenie. Niektórzy czytelnicy zauważają jednak, że treść może być trudna i może wymagać głębokiego zaangażowania w jej tematy.

⬤ Odważna eksploracja cross-dressingu i tożsamości płciowej.
⬤ Interesujące, szczegółowe omówienia technik fotografii antycznej.
⬤ Prowokacyjne tematy, które stanowią wyzwanie dla czytelników.
⬤ Piękne tablice z fotografiami, akwarelami i drzeworytami.
⬤ Szeroki zakres istotnych tematów poruszanych w tekście.

⬤ Niełatwa lektura; dla niektórych może być zbyt wymagająca.
⬤ Niektóre subtelności i szczegóły mogą zostać utracone w druku w porównaniu do oglądania sztuki osobiście.
⬤ Treść może być niewygodna ze względu na eksplorację bólu i złożonych tematów.

(na podstawie 5 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Book of Dolores

Zawartość książki:

William T.

Vollmann podróżował do okupowanego przez Sowietów Afganistanu z islamskimi komandosami, dreptał zimą samotnie na północnym biegunie magnetycznym, przeskakiwał pociągi towarowe, studiował dostojne starożytne piękności japońskiego teatru Noh i zaprzyjaźniał się z ulicznymi prostytutkami na całym świecie - wszystko po to, by dowiedzieć się nieco więcej o życiu. Teraz, po pięćdziesiątce, Vollmann wyrusza w podróż, która może być niemożliwa dla heteroseksualnego genetycznego mężczyzny: wyobrazić sobie siebie jako kobietę.

Na tych fotografiach, odbitkach blokowych i rysunkach akwarelowych przedstawia swoje alter ego, Dolores, z kapryśnością, a czasem z okrucieństwem - Dolores chciałaby być atrakcyjna, a przynajmniej przejść, ale starzejące się męskie ciało, w którym pozostaje zamknięta, wymaga obniżonych oczekiwań. Tymczasem rysunki i grafiki blokowe, skomponowane ze zdjętymi okularami artystki, pokazują Dolores taką, jaką sobie wyobraża. The Book of Dolores przenosi gatunek autoportretów na nowy poziom wrażliwości i odwagi.

Oferuje przy tym wirtuozerskie popisy dziewiętnasto-, dwudziesto- i dwudziestopierwszowiecznych technik fotograficznych, w tym uwodzicielsko trudnej metody gumy dwuchromianowej. Każdej części książki towarzyszy esej na temat motywów i technik.