Play Matters

Opinie czytelników

Książka „Play Matters” autorstwa Miguela Sicarta bada znaczenie zabawy i zabawy poza tradycyjnymi grami, podkreślając jej rolę w projektowaniu i zrozumieniu codziennego życia. Podczas gdy wielu czytelników uznało ją za wnikliwą i wciągającą, inni krytykowali ją za powtarzalność i brak spójnej struktury.

Czytelnicy doceniają eksplorację zabawy jako fundamentalnego aspektu życia, szeroką definicję zabawy, która obejmuje różne formy, takie jak place zabaw i zabawki, oraz jej dobrze napisany i przystępny charakter. Jest postrzegana jako lektura obowiązkowa dla projektantów gier, nauczycieli i osób zainteresowanych zabawnym projektowaniem.

Krytycy twierdzą, że książka jest powtarzalna, zawiera zbędne informacje i często brakuje dowodów na poparcie jej twierdzeń. Niektórzy uważali ją za trudną do naśladowania, podczas gdy inni postrzegali ją jako manifest, który nie zdefiniował jasno ważnych pojęć, sugerując, że był bardziej zawyżony niż merytoryczny.

(na podstawie 13 opinii czytelników)

Zawartość książki:

Dlaczego zabawa jest produktywnym, ekspresyjnym sposobem bycia człowiekiem, formą zrozumienia i podstawową częścią naszego dobrego samopoczucia.

O czym myślimy, kiedy myślimy o zabawie? Rozrywka? Gry? Dziecinne zajęcia? Przeciwieństwo pracy? Zastanówmy się jeszcze raz: Jeśli jesteśmy szczęśliwi i wypoczęci, możemy podchodzić nawet do naszych codziennych zadań w zabawny sposób, przyjmując postawę zabawy bez aktywności zabawy. Czym więc jest zabawa? W Play Matters Miguel Sicart twierdzi, że zabawa to bycie w świecie; zabawa jest formą zrozumienia tego, co nas otacza i sposobem angażowania się w relacje z innymi. Zabawa wykracza poza gry; jest sposobem bycia człowiekiem.

Gramy w gry, ale także bawimy się zabawkami, na placach zabaw, z technologiami i designem. Sicart proponuje teorię zabawy, która nie wywodzi się z konkretnego przedmiotu lub aktywności, ale jest przenośnym narzędziem do bycia - niezwiązanym z przedmiotami, ale wnoszonym przez ludzi do złożonych interakcji, które tworzą ich codzienne życie. Nie jest oddzielona od rzeczywistości; jest jej częścią. Jest przyjemna, ale niekoniecznie zabawna. Zabawa może być niebezpieczna, uzależniająca i destrukcyjna.

Po drodze Sicart rozważa zabawę, zdolność do korzystania z zabawy poza jej kontekstem; zabawki, materializację zabawy - instrumenty, ale także kumpli do zabawy; place zabaw, przestrzenie do zabawy, które umożliwiają wszelkiego rodzaju zabawę; piękno, estetykę zabawy poprzez działanie; grę polityczną - od gola Maradony przeciwko Anglii na Mistrzostwach Świata w 1986 roku po haktywistyczne działania Anonymous; polityczną, estetyczną i moralną aktywność projektowania gier; oraz dlaczego zabawa i komputery tak dobrze się dogadują.