Płaskie miejsce: Poruszanie się po pustych krajobrazach, nazywanie złożonej traumy

Opinie czytelników

Recenzje odzwierciedlają różnorodne opinie na temat książki Noreen Masud, podkreślając jej unikalną mieszankę wspomnień, pisania o przyrodzie i refleksji na temat traumy. Podczas gdy wielu docenia głęboki oddźwięk emocjonalny i eksplorację płaskich krajobrazów, inni uważają ją za rozczarowującą lub pobłażliwą.

⬤ Szczera i odważna eksploracja traumy i tożsamości.
⬤ Unikalne spojrzenie na naturę i osobiste doświadczenia, szczególnie związane z PTSD i dzieciństwem.
⬤ Pięknie napisana, z głębokimi spostrzeżeniami i lirycznym językiem.
⬤ Prowokuje do myślenia i refleksji, skłaniając czytelników do ponownego przemyślenia swoich poglądów na temat płaskich krajobrazów.
⬤ Gorąco polecana przez kilku czytelników jako wpływowa i poruszająca.

⬤ Niektórzy czytelnicy uznali książkę za rozczarowującą i mieli trudności z jej ukończeniem.
⬤ Krytyka, że jest to samolubny miszmasz bez wyraźnego ukierunkowania.
⬤ Niektórzy uważali, że brakowało jej głębi w niektórych tematach, minimalizując wpływ dzielonych historii.
⬤ Kilku czytelników wyraziło frustrację z powodu niejednoznaczności narracji i rozproszenia tematów.

(na podstawie 15 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

A Flat Place: Moving Through Empty Landscapes, Naming Complex Trauma

Zawartość książki:

"... zatrzymująca i zapadająca w pamięć.... Masud zarówno znajduje sposób na zrozumienie własnej historii, jak i ustanawia silny głos, który potwierdza, że jest znaczącym kronikarzem osobistych i narodowych doświadczeń". - Financial Times

"Ostro, subtelnie i bardzo poruszająco, Masud myśli miejscami, szukając drogi powrotnej, a następnie wyjścia z traumy swojego wczesnego życia". - Robert Macfarlane, autor Underland: A Deep Time Journey

Zaskakująca i liryczna podróż - po części pamiętnik, po części książka przyrodnicza - medytująca nad znaczeniem "płaskości" i jej literacką tradycją, aby znaleźć sposoby na zrozumienie nas samych i naszej traumy w jednym z najbardziej niedocenianych cudów natury.

Dla czytelników Roberta Macfarlane'a, Pierścieni Saturna G. Sebalda, The Outrun Amy Liptrot i Nature Cure Richarda Mabeya.

Czy pojęcie "płaski" ma niezasłużenie złą sławę? Istnieje wielowiekowe uwielbienie dla falistych wzgórz i dramatycznych, górzystych krajobrazów. Z kolei płaskie krajobrazy są zapomniane i pozornie niegodne poetyckiej lub artystycznej uwagi.

Noreen cierpi na zespół stresu pourazowego: produkt głęboko zakłóconego i niestabilnego dzieciństwa. To spłaszcza jej emocje, zaciera część jej pamięci i zabarwia jej świat niepokojem. Podejmując pielgrzymkę po równinach Wielkiej Brytanii, szukając ukojenia i przynależności, splata swoje wrażenia ze świata przyrody z poezją, folklorem i historią, a także ze wspomnieniami z własnego wczesnego życia.

Brytyjsko-pakistańskie dziedzictwo Noreen czyni ją częściowo outsiderką w tych krajobrazach: zarówno kolonizatorem, jak i kolonizowanym, spadkobiercą i wywłaszczonym. Tutaj przemoc kryje się pod fantazją o pasterskiej niewinności, a historie krzywd przeplatają się z uzdrawiającą mocą natury. Tutaj, podobnie jak w jej własnej historii rodzinnej, jest wiele historii, które opierają się opowiedzeniu. Nieustraszenie podąża za tymi paradoksami przez płaskie, nawiedzone przestrzenie, które kocha, oferując zaskakująco dziwny, żywy i intymny opis ziemi pod jej stopami.

Masud łączy wspomnienia, pisanie o przyrodzie i refleksje literackie, aby zbadać, co można wyciągnąć z tych potężnych miejsc, a także zrozumieć własne doświadczenie złożonej traumy i stresu pourazowego, a także żalu i straty. A Flat Place to książka, która dociera do sedna tego, co to znaczy doświadczać miejsca - cieleśnie i psychicznie - oraz uzdrawiających właściwości literatury i krajobrazu.