Planeta pana Sammlera

Opinie czytelników

Mr. Sammler's Planet to złożona i filozoficzna powieść Saula Bellowa, koncentrująca się na Arturze Sammlerze, ocalałym z Holokaustu, nawigującym po życiu w Nowym Jorku lat 60-tych. Narracja zgłębia tematy duchowości, oderwania i kondycji ludzkiej poprzez interakcje i refleksje Sammlera, osadzone na tle wstrząsów społecznych. Choć proza ta jest ceniona za intelektualną głębię i wnikliwe obserwacje, wielu czytelników uważa, że książka jest gęsta, powolna i czasami trudna do zaangażowania. Krytykę wywołał również sposób, w jaki Bellow przedstawia różne postacie, szczególnie w odniesieniu do kwestii rasy i nowoczesności.

⬤ Głębokie filozoficzne spostrzeżenia i intelektualna głębia.
⬤ Przekonująca postać Artura Sammlera z bogatym doświadczeniem życiowym.
⬤ Prowokujące do myślenia tematy dotyczące duchowości, więzi międzyludzkich i zmian społecznych.
⬤ Mocny język i styl pisania pokazujący literacką sprawność Bellowa.
⬤ Refleksyjna narracja, która zachęca czytelników do zaangażowania się we własne myśli i doświadczenia życiowe.

⬤ Gęste i powolne tempo, utrudniające zaangażowanie niektórych czytelników.
⬤ Filozoficzne dyskusje mogą wydawać się przytłaczające lub styczne.
⬤ Niektóre postacie wydają się karykaturalne, co odbiera im realizm.
⬤ Kontrowersyjne przedstawienia rasy, które wielu czytelników uważa za problematyczne.
⬤ Brak tradycyjnej struktury fabularnej, co może frustrować osoby poszukujące prostej narracji.

(na podstawie 54 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Mr Sammler's Planet

Zawartość książki:

Pan Artur Sammler, ocalały z Holokaustu intelektualista i okazjonalny wykładowca na Uniwersytecie Columbia w Nowym Jorku lat 60-tych, jest "rejestratorem szaleństwa", wyrafinowaną i cywilizowaną istotą uwięzioną wśród ludzi oszalałych obietnicami przyszłości (lądowania na księżycu, nieskończonych możliwości).

Jego cyklopowe spojrzenie odzwierciedla degradację życia w mieście, jednocześnie spoglądając głęboko w cierpienia ludzkiej duszy. "Ubolewając nad wszystkim i z bólem w sercu", zauważa, że większy luksus i rozrywka doprowadziły tylko do większego ludzkiego cierpienia.

Dla pana Sammlera - który pod koniec tej zaciekle niesentymentalnej powieści odnalazł współczującą świadomość niezbędną do pokonania przepaści między nim a jego bliźnimi - dobre życie to takie, w którym człowiek robi to, czego się od niego "wymaga". "Poznanie i spełnienie "warunków umowy" było tak prawdziwym życiem, jak tylko można było żyć.