Pistolety radzieckie: Tokarev, Makarov, Stechkin i inne

Opinie czytelników

Książka zawiera przegląd radzieckich pistoletów od ich historycznych początków do dnia dzisiejszego, koncentrując się na aspektach technicznych i zawierając wiele ilustracji. Podczas gdy niektórzy czytelnicy doceniają elementy wizualne i szeroki zakres pokrycia, inni krytykują dokładność i głębokość treści.

⬤ Zawiera różnorodne zdjęcia z epoki, schematy techniczne i współczesne ilustracje
⬤ zapewnia ogólny przegląd radzieckiej broni ręcznej
⬤ polecany studentom wojskowej broni palnej.

⬤ Niektórzy czytelnicy uważają, że brakuje w niej szczegółowych lub dokładnych informacji
⬤ krytyka obejmuje słabe tłumaczenia i wrażenie, że kompiluje niezweryfikowaną wiedzę internetową
⬤ może być zbyt uproszczona dla poważnych czytelników.

(na podstawie 6 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Soviet Pistols: Tokarev, Makarov, Stechkin and Others

Zawartość książki:

Jest to wciągająca historia rozwoju, użycia bojowego i spuścizny wpływowej broni bocznej używanej przez siły zbrojne Związku Radzieckiego.

Zawierająca archiwalne i współczesne fotografie oraz specjalnie zamówione dzieła sztuki, jest to historia pistoletów, które uzbroiły siły Związku Radzieckiego i jego sojuszników podczas i po II wojnie światowej. W 1930 roku TT, półautomatyczny pistolet jednostrzałowy opracowany przez Fedora Vasilyevicha Tokareva i strzelający amunicją 7,6225 mm, zaczął uzupełniać czcigodny rewolwer Nagant M1895 w sowieckiej służbie wojskowej. Od 1933 r. wprowadzono również uproszczoną wersję TT-33; wszystkie trzy pistolety stanowiły wyposażenie sił radzieckich i proxy przez cały okres II wojny światowej i po jej zakończeniu, biorąc udział w akcjach na całym świecie.

W 1951 roku nowy pistolet zaprojektowany przez Nikołaja Fiodorowicza Makarowa wszedł do służby w Związku Radzieckim; stał się podstawową radziecką bronią wojskową i policyjną w okresie zimnej wojny i był nadal używany w XXI wieku. Nabój 918 mm Makarowa był używany w różnych broniach używanych przez sowieckich sojuszników, w szczególności w czeskim vz 82, węgierskim FG PA63 oraz polskich P64 i P83. Do PM szybko dołączył pistolet maszynowy Stechkin. Opracowano inne wyspecjalizowane wersje Makarowa, w tym wersję z tłumikiem PB i PSM 5,4518 mm, bardziej kompaktową wersję. Początkowo opracowana w 1990 roku, ulepszona wersja PMM Makarowa miała na celu przede wszystkim zwiększenie siły hamowania naboju 918 mm poprzez umieszczenie w komorze nabojowej ładunku o wyższym ciśnieniu.

W tym opracowaniu znany ekspert w dziedzinie broni Leroy Thompson opowiada historię Tokareva, Makarova, Stechkina i innych pistoletów służących w siłach radzieckich i innych na całym świecie, badając rozwój, zastosowanie bojowe i dziedzictwo tej potężnej broni palnej.